Ranz’ POV
Habang nakapila kaming dalawa ni ully…
“Ahhhhhhhhhhhhh!!!!”
“I love you yael!!!!!!!”
“Mga babae talaga dito pare. Pero sino naman ung yael na yun?” Tanong ng nagkakamot na ulo na si ully.
“Snabi mo pa pre, Eh halos mga walang lalamunan na ata mga babae dito eh.” Natawa siya sa snabi ko. Eh totoo naman, sa araw-araw na ginawa ng diyos. Wala ng ginawa yang mga babaeng yan kundi tumili ng tumili. Ngayon lang ata nakakita ng *ehem* *ehem* pogi… Hehehehehe.
Medyo mahaba yung pila.
Natapos na kaming bumili ng pagkain. Naririnig pa din namin ung tilian. Pero parang malakas na. Sguro andito na ung mga babaeng yun, sno naman kaya yung yael?
“Pare, andun sila oh.” Turo ni ully dun sa kinaroroonan nila lou.
Palapit kami ng palapit.
Napahinto ako saglit sa kinatatayuan ko… S-si l-lou ba un?
Pero bakit?
Sino un?
Bakit may kayakap siya?
Yun ba ung tinitilian ng mga babae kanina?!
Medyo malapit kami pero hndi alam nila lou na nandito na kami. Pati ni janylien, sa dami ba naman ng babaeng nakapalibot sakanila eh. Naririnig ko din pala ung usapan nila…
“Wala noh, kaya ako bumalik dito sa pilipinas kasi naiwan ko dito ung taong mahal ko. Binalikan ko siya, nag promise ako sakanya e. Papakasalan ko pa sya.” S-sabi nung lalaki na kayakap ni lou.
Naiwan?! Papakasalan?! Naging sila ba? Sila ba?!
*tugs* *tugs* *tugs* Ansakit, ansakit sakit. Bakit ganto nararamdaman ko? Mahal ko si caryl, oo. Pero wala akong karapatang magkaganto. Hay L(
“Naalala *hik* mo pa pala yun yael ko? Akala ko *hik* kinalimutan mo na talaga ako *hik*. Antagal kaya kitang *hik* hinintay. Hndi na nga ko nagboyfriend dahil *hik* sayo e. Hinintay kita hanggang nag-gr. 6 *hik* ako. Araw araw *hik* kong iniisip na babalik ka, na babalikan *hik* mo ko.” Narinig ko namang sabi ni lou. Sila ba talaga?
Parang… parang may namumuong luha sa mata ko. Ayoko na, hndi ko na kaya tong naririnig at nakikita ko…
“Ah, pre. Biglang sumama ung pakiramdam ko. Punta muna kong clinic, pakibigay nalang din kay lou tong pagkain nya. Sge pre”
“Ah oh sge pre.”
Tumakbo ako.
Takbo lang ako ng takbo, since wala namang tao, dahil recess nga ngayon at lahat sila nasa canteen.
Kinuha ko yung bag ko sa classroom…
Bumaba na’ko.. Lumabas nako ng school. Hindi ko na kaya… San ba pwedeng pumunta… Ah, alam ko na…
Nilabas ko yung phone ko.
To: Oliver.
Pare, tapos na klase mo ngayon dba? Asan ka?
After 2 minutes. Nagreply siya.
From: Oliver.
Oo pre, dito lang sa bahay. Bakit?
To: Oliver.
Punta tayong bar pre. Unwind lang.
From: Oliver.
Oh sge pre, sang bar ba?
To: Oliver.
*toot* bar pre.
BINABASA MO ANG
Unexpected Love (RanzKyle) Fanfic ❤
FanfictionPaano kung bigla kang mainlove sa kinaiinisan mong tao? Paano kung yung taong un, may lihim palang pagmamahal sayo? At ikaw naman, unti-unti ka ng napapamahal sakanya. Handa ka bang MAGMAHAL? Handa mo bang i-take risk ang lahat para sakanya? Find ou...
