"Hmm." I murmured sleepily. When I felt him nuzzle my neck. Yeah, I know it's him. Who else could it be.
"Wife."
"Shoo." Pagtataboy ko sa kanya.
"Hey."
"Shoo."
"It's time to get up. We will be late."
"Shut up." Ugh. Tinakpan ko ng unan yung mukha ko para matahimik na siya.
"Wife. If you don't get up till I finish counting one to three. I tell you. We'll ditch our classes for today. And spend the rest of our day here on our bed without clothes on." Napabangon ako ng wala sa oras pagkarinig ko sa sinabi niya.
"I'm awake! I'm awake!" Tinignan ko siya ng masama at sinimangutan.
"Goodmorning." Masayang bati niya.
"Nothing's good on my morning." He just smiled. Oh, no. No, no, no, no. Hindi mo ako madadaan diyan sa pangiti ngiti mo lang.
"Come on. Get up and take a bath. I've prepared our breakfast." Humiga uli ako at nagtangkang matulog.
"One."
"Ugh. I hate you."
"I love you too."
---------
"STEPHANIE!!!"
"What? What? What?"
"Rein's here."
"So, do you have to shout? Sa tapat pa talaga ng tenga ko ah!" Kumunot ang noo ko."Where? I can't see her." Tanong ko na nagpalinga linga pa sa paligid.
"Not here, here. She's in the parking lot." Inirapan niya lang ako. "Tara na." Pfft. "Hahahaha." I can't help it. Ang cute niya talagang magsalita ng tagalog.
"What's funny?" Nagtatakang tanong niya.
"You. You're funny. You should speak tagalog often. Your accent's so cute."
"Enough of this nonsense. Come on."
"Where?"
"Aish! Do I really have to repeat myself or you are just pretending to be stupid?" She said with a hint of annoyance.
"Hey. Why are you so short tempered?"
"Jessica! Tiffany!" Napalingon kami sa direksiyon nung taong tumawag samin.
"Rein? Wow, you've cut your hair." Wow, she looks so cute.
"Sophia, honey~" Wait. Did I hear it right?
"Lian, baby~" Nagkatinginan kami ni Sica.
"They're here?" We both asked each other.
"Oh my god." Tinignan namin ng masama si Ericka. She grinned. Nagkatingin ulit kami ni Sica.
"Honey~"
"Baby~"
"Run!!!" After that we run as fast as we could.
"Lian! Wait for me!"
"Sophia!" Oh god. Di niya ako pwedeng maabutan.
"Ahh! Run faster!" She squealed.
"Ahh! Stop shouting. Masusundan nila tayo!" I scolded.
"Then why are you shouting?!"
"Stop asking questions! Bilisan mo na lang tumakbo." Utos ko at binilisan pa ang pagtakbo.
"Wait. Wait. Nili...pad yung cap ko." Napatigil ako sa pagtakbo.
"What?" I asked almost out of breath. Napatingin ako sa paligid namin at nakitang marami na ang nakatingin.
"Shit." Bumalik ang tingin ko kay Jessica na inaalis na yung shades niya. God. Mukhang nakalimutan niyang maraming tao at makikilala kami.
"Kyaaaaaaah!!! Si Jessica!!!!!"
"Pa-picture tayo bilis."
Then bago pa man nila kami madumog. Napapaligiran na kami ng mga bodyguards. Whoo. What a life saver. Sino ka--
"Ikaw?" Tanong ko sa lalaking matangkad.
"Yeah. Me. What's wrong?" Napatingin ako kay Sica. She just stared at him. Dumbfounded. "So. Let's go?" Tanong niya na nakatingin kay Sica.
"Yeah. Whatever." Tugon ng nagmamalditang si Jessica. At nagpatiuna na.
"Aren't you going to say thanks?" Tanong nanaman ng lalaking matangkad.
"Why would I?" Masungit na tugon ni Sica.
"Uh? Because I just saved your lives?" Nag-aalangan na tanong niya kay Sica.
Tumigil sa paglalakad si Sica at hinarap yung lalaki. "Save our lives? You're worser than them. So, I don't call that saving." Okay? Anong problema nito. At parang may pinanghuhugutan pa yata?
"Hanggang ngayon ba. Hindi ka pa din nakaka-move on?" I gasp. Move on? Si Sica? Walang mababakas na emosyon sa mukha ni Sica ng tumingin ako sa kanya.
"Tss. Shut up." Hinila niya na ako at nauna na kaming maglakad. Lumingon ako dun sa lalaki at naabutan ko siyang nakatitig kay Jessica.
"Hey. Why did you do that? He's right naman ah. He just saved our lives. We should be thankful." Bulong ko sa kanya.
"Can you stop talking about him? Please. Just stop." She said broodingly.
"Hmm. Okay." I answered thoughtfully. Tahimik kaming naglakad sa back gate kung saan naka-park yung mga kotse namin. Nakabantay pa rin samin yung mga bodyguards dahil may mga tao paring pinipilit na makalapit samin.
After almost 5 minutes of walking nakarating na kami doon. Nagpaalam na ako kay Jessica. Dahil mukhang may pag-uusapan pa sila nung lalaking matangkad.
Minaniobra ko na yung kotse at nagsimula ng mag-drive paalis doon.
Hmn? Saan kaya ako didiretso? Sa penthouse o sa bahay? Pag sa bahay ako pumunta. Paniguradong nandoon siya. Kaya sa penthouse na lang. Mas safe.
"Right. Mas safe doon. Dahil wala siya." Bulong ko sa sarili habang nagmamaneho.
Nang makarating ako sa penthouse. Dire-diretso ako papunta sa kwarto ko. Humiga ako sa kama para magpahinga pero hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.
---------------------
Hmm. Sino kaya si Mr. Life saver/kuyang matangkad. Can you guess, guys? Hahaha.^_^
Tiffany Lorraine Lee(Sunyulfany)
