Gizli Dünya

7 Yıl Sonra

Cansu'nun ağzından ;
Annemin ölümünün üzerinden 7 yıl geçmişti , artık 15 yaşındaydım ve bazı şeyleri daha iyi anlayıp yorumlayabiliyordum..

Haksızın yanında durmuyordum mesela... İnsanlara daha bir sevecen davranmaya başlamıştım,bundan 3-4 yıl önce sanki dışardaki insanlar annemi öldürmüş gibi davranıyordum ama dediğim gibi artık olgunlaşmıştım . Ben olgunlaşmıştım olgunaşmasına da babaannem bir o kadar çocuklaşmıştı hemde bayağa yaramaz bir çocuğa dönüşmüştü.

Kısacası asıl hayat şimdi zordu .

**Hayatın bize bir oyunu mudur , yoksa bir lütfu mudur bu yaşananlar , yaşanıcaklar , yaşadıklarımız.?**

Kendi kendime düşünüyorum bazen annem ölmeseydi babaannem yine böyle mi olurdu? Yoksa şimdiki anneme mi böyle davranıyo diyee...

' Annecim sen niye öldün ki , bizi niye böyle bıraktın kii .. Babam ve babaannem bazen hiç çekilmiyor sen ölmeseydin belki böyle olmazdı '
Diye söylendiğim anlarda oluyo ama annem (evet anne diyorum hemde rahatça çünkü içimdeki anne bosluğunu bütünüyle olmasa da kapattı , annemin gözü arkada kalmıcak şekilde baktı bize..)
geliyo yanıma yanıma ve aklımdaki düşünceler kanatlanıp uçuyor adeta..

- Kızım babaannen geldiğinde bana yardımcı ol , olur mu.?

Diye sormuştu annem .. Onu anlayabiliyorum çünkü empati yeteneğim iyidir.. Yardımcı olmam gerekiyor çünkü babaannem onun canını gerçekten çok yakıyor.

-Merak etme annecim , olurum ..

Diye cevap verdim , sonra da sarıldık birbirimize... Eskiden ise böyle değildi ben hep eziyet eder , canından bezdirirdim.
Ama artık öyle değil , o kadın benim annem ve ilgiyi , anlayışı , yardımı sonuna kadar hakediyor.

** Zor mudur gerçekten yeni başlangıçlar yapmak yoksa biz mi gözümüzde zor ve imkansız kılarız bu başlangıçları.?? **

Bundan 3-4 yıl öncesini hatırlıyorum da (...)

... 4 Yıl Önce ...
Babaannem gelmişti ... Gelir gelmez beni öper koklar , 5-10 Tl verirdi.. Bende o ne isterse onu yapardım..

- Ayy bu kadın da hep yatıyo .
Sessiz kalırdım , babam gelinceye kadar..

- Baba bu kadın hep uyuyo , bize bakmıyo..

Yalan yanlış olsa bile söylerdim.
Annemle babamda bu yüzden boşanma derecesine kadar gitmişlerdi.

... Bugün...
Eskiden çok kötü birisiymişim , bunu geç olsa da farkettim .
Artık düzelttim kendimi,anneme karşı.
Onun canını kimsenin yakmasına izin vermem artık.

7 yıl önce de acımı gizleyebiliyordum.. Ama artık dertleşcek birilerini istiyorum.. Kendimi teselli edebildiğim tek yer ayna karşısı, acılarımı kendime anlatıyorum.. Bir nebze de olsa rahatlıyorum..

** Dertleşmek içimizdeki acıyı azaltır mı , acılar mı dertleşmemizi sağlar?**

Uzun olmadı biliyorum ama diğer bölümleri elimden geldiğince güzel ve uzun yazmaya çalışıcam.. Bide diğer hesabımdaki gibi okursanız çok sevinirim .. <333