Ik loop mijn huis binnen, schop mijn schoenen uit en ga op de bank zitten... *zucht* dat was een geweldige avond! Ooh die mooie blauwe ogen blijven in mijn hoofd hangen! Zuchtend plof ik achterover sluit mijn ogen en herleef de hele avond opnieuw in mijn hoofd. Ook zo lief dat hij me zijn vest gaf... Ohw shit! Ik schrik wakker en kijk omlaag. Zijn vest! Ik heb hem nogsteeds aan! Snel pak ik mijn telefoon en ga naar contacten, ik moest lachen... Want achter de naam Felix stond een hartje. Ik klikte er op en begon te typen: Hy! Ik ben vergeten om je je vest terug te geven... Sorry! :( . Hij komt meteen online. Aan het typen...
Staat er boven in het balkje, normaal heb ik daar geduld voor, maar nu... Is al goed! Ik kreeg het warm van jouw lach ;) .
Stuurt hij terug, ik krijg automatisch een glimlach op mijn gezicht. Ik begin te typen: Miss kan ik ff langs komen? Dan geef ik hem aan je! Ik klik op verzenden. Hopelijk zeg hij ja, ik wil hem weer zien... Ik mis zijn prachtige blauwe ogen. Hij heeft weer een bericht verzonden. Jazeker! Lijkt me leuk! :). Typt hij. Enthousiast type ik: Oke waar woon je? Zeilstraat 16. Typt hij terug. Zeilstraat 16?! Schreeuw ik. Daar woon ik ook! Ik woon op nummer 13! Ik typte niks terug maar ren meteen naar de kapstok, pak mijn tas en ren naar buiten, ren schuin naar de overkant en bel aan... Rustig wacht ik af...
~
Als we even later met zijn tweetjes wat drinken in zijn woonkamer, is het ongemakkelijk stil. Ik klem mijn handen om het glas met water en kijk eventjes naar Felix. Hij kijkt terug en snel kijk ik weer neer. Ik hoor hem lachen. Vond je gister avond eigenlijk leuk? Vroeg hij. Ik keek hem aan en glimlachte. Ja, de beste avond van mijn leven! Hij lachte en zei: De mijne ook. Ik voelde mezelf rood worden als een tomaat. Hij was zo lief! Ik keek ff snel op mijn telefoon en zag dat het tijd werd dat ik ging als ik nog met mijn vrienden wou afspreken. Ik keek hem aan. Ik moet gaan sorry.. Ik heb nog een afspraak. Hij lachte en stond op en liep naar de voordeur, ik kwam hem achterna. Bij de deur gaf hij me een knuffel. Ik voelde een geweldig gevoel opborrelen dat ik nooit meer kwijt wou. Hij liet me los en zei lachend: Ik zie je nog he (Y\N)? Lachend knikte ik en liep weg, met nogsteeds dat geweldige gevoel...
~
Hy! Hopelijk vonden jullie dit deel ook leuk! :) zo ja, reactie! Sterretje, en volgen zou leuk zijn! Tot het volgende deel! ;)
