Deniz Kızı

His

Arya,nın gözünden;
Sabahtan beri saçlarıma şekil vermeye çalışıyordum.Ama bir türlü becerememiştim.Normalde tarasam hoşuma giden saçlarım şimdi nedense iğrenç gözükmüştü gözüme.Tabi dün kü karşılaşmadan sonra artık daha özenmeliydim kendime .Saçlarıma hafif dalga vermeye karar verdim ve işe koyuldum.

Sonunda hazırlanabildiğimde taksi beklemeye başladım.Sadece on dakikam vardı ve taksı bulamazsam geç kalıcaktım,daha ikinci günde hemde.Tabi boşuna dememişler akılsız başın çilesini ayaklar çeker diye...el mecbur yürüyerek gidecektim.Tabi Berk'e güzel görüneyim diye saçlarımla uğraşırsan olacagı buydu . Söylene söylene yürürken siyah bir araba tam yanımda durdu.Şaşkınlıkla arabaya bakarken cam açıldı ve Berk'in harika gözleriyle karşılaştım."Merhaba Arya."dediğinde nasıl bir yüz ifademle karşılaştıysa gülümsedi...Ah o gamzeler...Aval aval suratına baktığımı farkettiğimde konuşmayı başararak "Günaydın Berk"dedim. "Nasılsa aynı yere gidiyoruz.Atla beraber gidelim"dediğinde kalbim kelebek misali kanatlanmaya başladı. "Tabi başka bir yere gidiyorsan..."Hayır!Okula gidiyordum dedim ve arabaya bindim.Sessiz dakikaların ardından okula varmıştık.Birlikte sınıfa yürümeye başladık.Yan yana olduğumuzu bilmek beni çok heyecanlandırıyordu.Yani beni buraya kadar..Ahh..Çocuk beni okula kadar getirdi ve ben ona bir teşekkür bile etmedim.Berk'e doğru döndum ve"Berk beni okula getirdiğin için çok teşekkürler." Dedim."Sorun değil ufaklık.Aslında bana teşşekkür etmenin başka bir yolunu daha biliyorum."dedi ve yüzüme yaklaşmaya başladı.

Karnımda kelebekler uçmaya,fişekler patlamaya başlamıştı.Ne yani beni öpecek miydi?Daha tanışalı iki gün olmuştu.Ben bunları düşünürken birden geri çekildi ve "Beni yarın akşam yemeğe çıkarırsan ödeşmiş oluruz"dedi.Kalbim yarıs atı misali atarken bu çoçuğun iki günde bende oluşturduğu bu duygulara anlam vermeye çalışıyordum.Aşk böyle bir şey olmalıydı.Belki de hoşlantıydı ve ben ilk defa böyle hissettiğim için aşk sanıyordum.
Onu yemeğe çıkarmamı iştemişti.Normalde boyle bir teklifi fazla ukalaca bulabilirdim.Aslında buluyordumda ama içimden bir ses kabul etmem için çığliklar atiyordu.Hala benden bir cevap beklediğini farkettiğimde "Pekala,olur.Cumartesi uygun mu?"diye sordum."Evet,uygun.Cumartesi saat sekizde seni almaya gelirim.Beni yemege sen goturdugune gore mekan secimini sana bırakiyorum"dedi ve gülumsedi.Bende o gulumseyince gulumsedim.

Siniftan iceri girecekken tuhaf bir hisle urperdim.Etrafima bakindim ama hicbir sey goremedim.O his geri dondugunde tekrar etrafima bakındim.Kapidan birinin ciktigini glrdugumde o tarafa dogru yuruyemeye basladim.Fazla gidememisken Berk'in sesiyle duraksadim."Arya!Nereye gidiyorsun?"diye seslendi.Yanima gelip "Bir sorun mu var?"diye sordu.Tabi ona tuhaf bir şey hissedip kapidan cikan bir kararti gordum diyemeyecegim icin aklima gelen ilk seyi soyledim."Hiç,tanıdık biri gördum sandim da"dedim ve sinifa dogru yurumeye basladik.Acaba o kimdi?Ve neden o tuhaf hisle dolmustum?Neyse simdi bunlari dusunemezdim.Berkle gidicegimiz yemege odaklanmaliydim.Sinifa girdigimizde ders yeni basliyordu.
********
Arkadaşlar gecikme icin cok ozur dileriz gercekten.Yazim yanlislari varsa afbuyrun lutfen.En kisa zamanda duzenleyecegiz.Iyi okumalar.Begenirseniz sayfanin altindaki kucuk yildiza dokunuverin lutfen.
Sizi cok seviyoruzzzzz.