Uyuya kalmıştı sabah yattığı yerden sıçrayarak kalktı derin bir nefes aldı kahvaltısını yapti evden çıkmak için hazırdı kapıyı açtı karşısında polisleri gordu.
- tuğba kara nin evimi.
-evet buyrun , benim.
-ahlak şubesinden bekleniyorsunuz.
-ama neden naptim ben.
-merkeze gidince öğrenirsiniz.
Elleri kelepçeli bir şekilde evden çıktı. Polis arabasına bindiler ve merkeze doğru ilerlediler yol çok uzun gelmişti tuğba için ama sonunda merkeze varmışlardı. Ve bir odaya geçtiler daha sonra şişko kısa boylu beyaz saçları olan bir adam geldi.ve tugbaya,
-otur kızım
-benim bir suçum yok ne için getirdiniz beni buraya.
-kızı bak snjnle açık konuşacağım bir hayat kadinisin ama seni bunun için buraya cagirmadim. Bunu yüzüne de vurmuyorum ama ailen senin için çok telaşlı o gün gazinoda angın seni görmüş her yerde seni arıyorlardı o bu cantan orda kalmış çantanın içindeki kağıtlardan bulduk adresini e yer sende istersen ailenle seni baristirmakti amacıyla seni buraya getirttirdim ailen dışarda ama burda olduğunu bilmiyorlar.
-ama ama ben nasıl çıkarım onların karşısına.
-merak etme yanındayız.
Ve o yaşlı adam ailesini odaya çağırır önce annesi girer içeri ve kiz ağlamaya başlar
-annee!!!
-kızımın nerelerdeydin sen tam 6yil seni aradık görmediğimiz hastane sormadigimiz insan kalmadı.
-gelmeyi çok düşündüm anne çok pişman oldu ama yapacak bisiyim yoktu.
-tamam kızı herşey bitti. Ben yanındayım.
