Summer love (1D)

Sorry..

N:ว่าไง ผมบอกคุณแล้วไง
H:นายไปคุยกับเธอ ตอนไหนเนี่ยย
N:ก็ฉันเจอเทอที่ห้าง ตอนฉันไปซื้อขนมตุนไว้อะ
H:นายก็ขอเบอร์อะนะ
N:ฉันขออะไม่เท่าไร แต่เทอต่างหากที่ให้ฉัน
Z:นี่พวกนาย เสร็จยัง
N:พอก่อนก็ได้
Z:โอลีฟ คุณหิวยัง
O:หิวแล้วว
N:ฉันก็ด้วย
H:นายหิวตลอดแหละ
O:(ทำไมฉันขำ)
Z:ไปหาไรกินกันน

พวกเราเดินไปกินข้าวกันเสร็จแล้ว แต่ว่า...
N:นี่เซน ฉันยังไม่อิ่มเลย ฉันจะไปกินไอติม
H:ตลอด
Z:นายจะกินไรก็ไปเหอะ ตรงนู้นมีสวนหย่อม เดี๋ยวฉันไปรอตรงนั้น
N:โอลีฟ คุนอิ่มยัง
O:ฉันอิ่มมากก
H:(ผมยังไม่อิ่มอะ แต่อยากสังเกตการต่อ) งั้นฉันไปกับไนออล //โถ่วว ความหิวครอบงำ
Z:งั้นฉันไปรอตรงนู้นนะ
N:อืม

ฉันกับเซนเดินมาพร้อมกัน ถูกจับตามองทุกฝีก้าวเลยละ
"นี่โอลีฟ คุนมีแฟนยัง"
"ไม่มีอะ ถามทำไม"
"ก็คุณก็ควรมีนะ มันจะรู้สึกดีมาก เมื่อมีคนดูแลคุณหรือคุณดูแลเค้า"
"อืม" //ทำไมเขิน -///-
//นั้นเพอรี่ป่าวอะ นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
"นี่เซน นายเลิกกับเพอรี่อะ นายไม่รู้สึกอะไรเลยรึไง"
"รู้สึกดิ ก็เสียใจอยู่เหมือนกันนะ"
"นั้นใช่เพอมั้ย ฝั่งนู้นอะ"
//หันไปมอง
"ใช่ นั้นแหละเพอ นั่งอยู่กับ เจซี่"
"แล้วนายก็มานั่งกับฉันทั้งที่พึ่งเลิกกันอะนะ"
"ก็เพราะเลิกแล้วอะดิ ถึงมานั่ง"
"ไม่สงสารเพอเหรอ"
"ชั่งมันเหอะ"
"เฮ้อ ฉันเครียดแทนนะ"
"โอลีฟ ผมขอโทดนะ"
"เรื่องอะไ.."
จุ้บ!!! เค้าจูบฉัน
ฉันผลักเค้าออก
"นี่นายจะจูบฉันทำไม!!!"
"ผมขอโทด"
"ทั้งทีเพอรี่ก็นั่งอยู่ตรงนั้น แล้วนายจะจูบฉันเพื่ออะไร!!! ช่วยเห็นใจ คนที่นายเคยรักหน่อยเถอะ"
ฉันรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที ฉันรู้ว่าเพอรี่มองเราตลอด แต่ฉันโกรธเซนจนไม่รู้จะกลับไปคุยกันได้เมื่อไร
น่าสงสารเพอรี่ที่สุดเลย ฉันไม่น่าออกมาตามนัดเลยจริงๆ
เซนวิ่งมาจับแขนฉัน
"นี่โอลีฟฟังผมก่อนได้มั้ย"
"นายอย่ามายุ่งกับฉัน ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย!!"
ฉันรีบวิ่งออกมาอย่างเร็ว เฮ้ออ เค้าคงตามไม่ทันเเล้วแหละ

ทางฝั่ง narry
N:นี่แฮซนายชอบโอลีฟเหรอ
H:ใช่
N:ฉันก็ชอบเธอ
H:ฉันว่านะ ให้โอลีฟเลือกเหอะ เรามาแข่งกัน
N:ได้สิ แต่ระวังแพ้นะ
H:เหอะๆ กินเสร็จแล้วเมื่อไรจะไปเนี่ย
N:ไปเหอะ
H:นั้นไงเซนวิ่งมาแล้ว
N:มีเรื่องไรกันอะ
H:ไปดูดิเร็วว
N:เซน!! นายจะวิ่งทำไม มีเรื่องไรกัน
Z:ก็ฉันไปจูบเธอ เฮ้ออ เหนื่อยย
H:นายมันบ้าา
Z:ฉันว่านะฉันชอบเธอ
H&N:ฉันชอบเธอ
Z:เหอะๆ จะชนะการจีบหญิงฉันเหรอ ไม่มีทางง
N:ก่อนที่นายจะจีบอะนะ ทำให้เทอ ดีกับนายก่อนมั้ย
H:เออจริง นายแพ้แน่ 555
Z:ไม่มีทาง
N:แล้วเธอไปไหนเเล้วละ
Z:เธอหนีไปแล้ว
H:นายนะนาย ฉันจะไปหาเธอเย็นนี้
Z:นายรู้ที่อยู่เธอเหรอ
H:ใช่
N:นายไปเอามาจากไหน
H:ฉันเป็นสายลับไง
N:เฮ้ออ
H:เล่าเรื่องมาทั้งหมดเดี๋ยวนี้เลยเซน
Z:ก็คือฉันกับเธอไปนั่งรอพวกนายนั้นแหละ แล้วเธอก็ถามเกี่ยวกับเพอรี่ ฉันก็คิดๆอยู่นะ ว่าฉันยังรักเพออยู่มั้ย แต่เมื่อเธอถาม
มันก็เหมือน เพอก็แค่อดีต แต่ที่มันสุดยอดกว่านั้นก็คือ เพอรี่นั่งอยู่ตรงข้าม แล้วฉันก็คว้าโอลีฟมาจูบ ฉันเห็นหน้าเพอรี่แล้วมัน...
H:พอเถอะ ฉันเข้าใจและ
N:ไปกันเถอะ

มาฝั่งแม่นางง
โอ้ยยย วันนี้มันบ้าอะไรของฉันกันเนี่ยย ฉันไม่น่ามาตามนัดเลยจริงๆ จะบ้าตายย
โทรหาอีซันแปป
ตู้ดดด...ตู้ดดด...ตู้ดด
(ฮัลโหล)
"อีซันแกขึ้นเครื่องกี่โมง"
(สองทุ่ม)
"เออๆ"
(ถามทำไม)
"ก็แค่อยากรู้ เออๆ แล้วแกนอนไหน"
(นอนกะแกอะ ฉันบอกแม่แกแล้ว พี่แกก็รู้แล้ว)
"ว๊ากก จริงดิ"
(เออ)
"งั้นเด๋วเจอกัน"
(บาย)
ตู้ด

Waking up..
"ฮัลโหล อลัน ว่าไง"
(อยู่ไหนอะ)
"ถามทำไม"
(จะได้ไปรับไง)
"ไม่ต้องหรอก เด๋วน้องกลับเอง"
(ก็ได้แต่ว่า คืนนี้พี่จะมีฉลองที่ห้องนิดหน่อยนะ พี่จะพาเพื่อนมา ไม่เยอะหรอก)
"โอเคๆ อลันทำไรอยู่อะ"
(เตะบอลอยู่)
"อืม งั้นเจอกัน"
(บาย)
ตู้ด..
ทำไมพี่ฉันดูมีความสุขจังง
ทั้งที่ฉันมีความทุกข์อะ
ชั่งมันเหอะ เด๋วอีซันก็มาละ
ไปเถอะ โอลีฟกลับบ้าน อย่าไปสนใจเค้าเลยย

ถึงห้องซะที

ก็อกๆๆ
"โอลีฟเปิดประตูให้พี่หน่อยย"
//โอ้ยย มีกุญแจนี่ ทำไมไม่เปิดเองละ
แอ๊ดด...
เฮ้ยย นี่มัน...

จบ.

มาแล้วค่าาา หลังจากที่หายไปอาทิตย์นึง
ตอนหน้าโอลีฟจะเจอกับอะไรบ้าง อย่าลืมติดตามกันนะคะ ขอบคุนที่อ่านมากค่าาา