lover till stranger

Hoofdstuk 3

Think of all the roads, Think of all their crossings. Taking steps is easy, standing still is hard. Remember all their faces, Remember all their voices. Everything is different the second time around. Orange is the new black is zo'n geweldige serie, haha beetje serie verslaafd. Na 2 afleveringen zet ik Netflix af en sluit ik mij laptop. Ik zie dat mijn beste vriendin, Lynn, me heeft geappt: 'OMG, Wie is die Stan, die je pf likete?!' Ik zeg haar terug dat ik bijna tegen hem opliep op school en dat ik toen aan Lise vroeg hoe hij heette. Iets later vraagt Lynn aan mij of ik zin heb om te gaan rennen, want het is dinsdag en dan rennen we eigenlijk altijd wel. Ik antwoord: 'Jaa tuurlijk meid.' 10 minuten later sta ik aan haar deur en haar broertje doet open. Ik ren naar boven en val dan bijna van de trap. Lynn heeft het gezien en ligt dubbel van het lachen, net als ik. Altijd als ik met haar ben, lachen we echt zo super veel! Ik loop verder en geef haar een knuffel en zie dat Tyler in haar kamer is. Tyler is het vriendje van Lynn en ze zijn zo schattig samen. Ik zeg Hoi, we praten een beetje en na 5 minuten zegt Tyler dat hij moet gaan. Echt jammer, maar dan gaan ik en Lynn naar buiten en lopen naar het veld ( eigenlijk lopen we altijd, rennen is niet zo ons ding ). Onderweg vraagt ze me zoveel over Stan. Ik schaam me een beetje dat ik bijna niks over hem weet. Toen ik even later zei dat ik wel zijn nummer had, zei Lynn dat ik hem moet appen! Die is gek! Maar misschien doe ik het wel. Na drie kwartier kom ik thuis, geef ik mijn moeder een kus en loop naar boven. Ik pak mijn telefoon. Zal ik dit doen? Ik denk dat ik hem beter een bericht op Facebook kan sturen. Ik stuur op Messenger: 'Heeyy'. Eigenlijk heb ik er meteen al spijt van en gooi mijn telefoon op mijn bed, hij valt er bijna af. Ik heb geen idee wat ik moet doen, uiteindelijk pak ik mijn laptop en zet Netflix maar aan. Na een tijdje heb ik geen zin meer en pak mijn telefoon, die naast me ligt. Er brandt een blauw lampje. Blauw is een melding van Facebook! Ik zet mijn telefoon aan en ja hoor, Stan heeft gereageert! ' Haaii, ben jij niet degene tegen wie ik bijna opliep? Hahah. ' zegt hij, ik zeg maar terug: 'hahah ja day was ik, sorry :) '. Het is al laat, ik zet mijn telefoon uit en doe mijn pyjama aan, poets mijn tanden. Ik probeer te slapen, maar ik krijg Stan maar niet uit mijn hoofd gezet. Volgens mij vind ik hem een beetje leuk en ik ken hem eigenlijk helemaal niet! Ik blijf tot ongeveer 2 uur wakker, omdat ik niet kan slapen en val dan in slaap.