Jianh's POV.
Ayy! Amfuta! Ikaw kaya madapa sa hallway?! PSH! Nagka malas malas na buhay ko Simula hung nagpakita hung babaeng yung ehh! Btw, I just finished cleaning the whole comfort room of the university. And do you know how does it feel? Like cleaning a dirtiest cr that you've ever seen in your whole life? It feels like you're a maid! Like its eww! Ambahoo! >/////<
It doesn't look like a lungga kya hung cr kanina! Talagang I pillano lang talaga ng babaeng yun ang pagkakalinis ko ng cr! Ayy, packsheet!!
"Ohh? Why are you so emo bah?" Wait, me? Emo? Eww, its just for poor lang Maya -_- teka, kailan ba ako naging conyo? Yuck!
" Shut-up! I am concentrating!" Palusot ko. Duhh, as if naman Hindi yan maniniwala, ammbobo kaya neto, pero I still love her ;*
"Wehh? Concentrating ba kamo? May pa shut up shut up kapa dyan. Sus. Wag mokong lokohin huh!" Tsk. Yan na nga ba ang sinasabi ko. Ang mas nakakatakot dito sa babaeng ito ay yung nawawala ang pagka conyo.
"Pano naman kung ayaw ko? What would you do?"
"Sige na nga! Bwisit! Tara nalang sa HQ!" Nauna naman siyang maglakad at sumunod ako. Kasoo-
Janice POV.
"Look who's here" sabay taas ng kilay at cross arm to the high level
"Janice.."
"How's your life Glarice?" Bigla naman siyang napakuyom ng kamay. Tsk. Akala ba niya madali lang siyang makakatakas sa mundong pinasukan niya? Tsk.
"Don't you dare to say my name again!" Susgod na sana siya pero agad naman siyang pinigilan ng kaibigan. Ano nga ang pangalan niya? Tsk. Whatever.
"Ohh. Chill. Ang init naman ata ng ulo mo ngayon." Ilang taon na ba ng sinubukan niyang tumakas at tumiwalag sa grupo.
"Alam mo Jianh, you don't have to hide yourself. Dahil kahit ano pang gawin mo, hinding hindi ka makakatakas sa mundong pinasok mo. Alam mo naman din siguro ang consequences. And isa pa, kapatid mo ang heir. The great heir of our famiglia." Alam ko nung sinubukan niyang tumiwalag na sa grupo. And alam ko din ang dahilan king bakit siya nag tatago.
Flashback*
"Janice.."
"Glarice. Please. Don't do this. Alam mo naman siguro ang kaparusahan. At ayaw kong tumuntong ka dun." Sabay hawak sa kamay niya. Ayaw ko siyang mapahamak.
"But, Janice, this is the only way para maligtas ka. Tayo."
"No. Hindi ako papayag na mapahamak ka dahil sa akin." No. Not her. Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi habang walang humpay sa pag iyak.
Ambabata pa namin para sa ganitong mga bagay. We know. Pero ginusto parin naming pumasok sa mundong ito. At ako ang may kasalanan. Fahil ako din ang nag pilit sakanyang sumali.
