Herşeye rağmen vazgeçmemektir aşk

Başlıksız Hikaye Bölümü

16.12.2014 saat 22.37 hayatımın başlangıcı.Aslında hayatımı tam anlamıyla değiştiren gün. Mutluyum. ..Bana değer veriyordu.Beni mutlu ediyordu.Aramızdaki mesafeyi hiç düşünmeden bir adım attık.Artık her günüm onunla konuşarak geçiyordu. Alışıyordum ona.Her an her saniye onunla konuşmak istiyordum.Artık ona bağlanıyordum.Sesinde buldugum ayrı bir mutluluk vardı. Farklı şehirlerdeydik evet ama bunu hiç hissetmedik.Aslında farklı şehirlerde olmanın getireceği zorluktan haberimiz yoktu.İçımde ona karşı müthiş bir güven vardı. Belki de beni kendine inandırmasıyla oluştu bu güven. Onunla konuştukça eski günlerimiz aklıma geliyor.Okul çağındaki hallerimiz .Çevremdeki insanlar ayrı yerlerde olduğumuzu dile getirselerde ben ona güveniyorum bizim yalansız bir ilişkimiz olacak.O bana asla yalan konuşmaz.

Bi zaman sonra artık yanınızda olsun istiyorsunuz.Çıkan zorluklara karşı yine de geliyor.Sırf benim için.

Evet yıllar sonra ilk defa karşılaşacaktık.İçimde öyle bir heyecan var ki yerim de durmak mümkün değil. Bir türlü sabah olmak bilmiyor. Zar zor uyuyorum. Sabah olduğunda birkaç saat sonra yanımda olduğunu bilmek!Allahım kalbim duracak.

Ve artık karşımda sevdiğim adam. Heyecandan ne yapacağımı bilmiyorum. Daha sonra birlikte ilk defa kahvaltımızı yapmaya gidiyoruz. Sevdiğim adam karşımda ve ben ona öylece uzun uzun bakabilirim.Aslında hayatımızın bir diğer adımını da orta atıyoruz. Artık ilimize ait birbirimizin isimlerini taşıyacağımız yüzüklerimiz. Daha sonra el ele insanların arasına karışıyoruz.O an kendimi huzurlu hissediyorum. O günün bir diğer anlamı da sözlümün,hayatımdaki adamın arkadaşlarımla tanışmasıydı. Bekledigimden çok çabuk kaynaştılar. Artık o enişteydi.Zaman ne kadar çabuk geçiyor eve gitmek istemiyorum.Aslında saatler sonra yine birlikteydik.

Zar zor ayrılıyorum yanından. Artık duygularımdan eminim ben onu seviyordum.Ertesi gün yine birlikteyiz.Geziyoriz gülüyoruz ikimizde çok mutluyuz.Gözlerine baktığımda dalıp gidiyordum. Öyle güzel bakıyordu ki.Hele gülüşü huzur doluydu.Geçirdiğimiz o güzel günlerden sonra en zoruda onu yolcu etmekti.Keşke gitmese hep yanımda kalsa.Ama biliyordum ki bakması gereken bir ailesi vardı. Canınız yanıyor ama sesinizi çıkaramıyorsunuz.Tek tesellim bir gün yine gelmesi. Aslında sadece beden olarak yanımdan ayrılıyordu. Biliyorum ki kalbi,ruhu hep benimle.

Ayrı yerlerde olmamız aslında bizi hiç etkilemedi.Çünkü birbirimize hep nerde olduğumuzu,ne yaptığımızı,kiminle olduğumuzu hep söylüyorduk. Bir ilişki de en önemli olan güvenmiş. Eğer güven varsa hiçbir sorun yok demektir. Çok şükür bizde o güven var.

Artık gün geçtikçe ona bağlanıyordum. Çevremdeki kişilerle konuşurken bile iki lafımdan biri onun adı vardı.

Artık yavaş yavaş ailemdeki kisilere ondan bahsetmeye başlıyorum. Onun ailesinde herkes beni biliyordu.
Geleceğimdeki hayatımda yer alacak adam oydu