Valentine's Day.
Lahat ng magkasintahan ay masayang nagcecelebrate ng araw na to. Pero ang mga bitter ay piniling magmumukmok nalang sa sulok. (Lam na relate si author eh XD)
Sa kabilang banda, masayang nagcecelebrate ang magbestfriend sa iba't-ibang pakulo sa kanilang school ngayong Valentine's Day. Napadako sila sa confession booth na madalas nilang puntahan bago matapos ang espesyal na araw para sa kanilang dalawa.
"Simula pa lang pagkabata kilala na kita sabay tayong lumaki at nag-aral hanggang ngayong highschool tayo. Kita mo naman di'ba ang saya-saya natin kahit single..." panimula ng babae.
Hawak- hawak nito ang mic habang nagcoconfess. Rinig lahat ng buong school ang kanyang sinasabi kaya nakakatawag ito ng pansin sa karamihan.
"Kilalang -kilala na natin ang isa't-isa. Tanggap ko kung ano o sino ka pa...." napa-awwwwww naman ang mga nanunuod.
"Halos di na nga tayo mapaghiwalay eh. Bestfriends tayo di'ba?" pagpapatuloy nito.
Ngumiti ito ng napakatamis sa isang gwapong lalake na sinasabi nitong bestfriend. Sinuklian naman nito ng huli.
"Alam kong paulit-ulit ko tong sinasabi sa'yo at the same place, venue and audience. Suki na nga tayo ng confession booth tuwing Valentine's day eh.hahaha" napatawa naman ang mga nasa booth at mga nanonood.
"Pero hindi ako magsasawang sabihin sa'yo na..." tinignan nito sa mata ang bestfriend niyang nasa harapan na nito dahil itinulak ng mga audience papunta sa stage.
"..masaya ako dahil nakilala kita."
Malawak a ng ngiti ng lalake at niyakap siya ng sobrang higpit at bumulong.
"Thank you bestfriend."
Naghihiyawan naman lahat ng mga audience dahil sa sobrang kilig.
"S-sandali lang naman. M-may sasabihin pa ako!"
Natawa nalang ang lalake at bumitaw ito sa kanya.
"Ano nga ulit ang sasabihin mo?" napataas ng kilay ang lalake. Natawa naman ang babae sa ginawa ng huli.
Seryosong nakatingin sa mga mata ng lalake ang huli pagkatapos ay napayuko ito kaya naging seryoso na rin ang mukha ng kanina'y nakangiting lalake.
"May problema ba?" tanong ng lalake habang hawak ang balikat ng babae.
"Here goes nothing." Bulong nito, napabuntong hininga ito ng malalim.
" Hindi ko alam kung dapat ko ba talagang sabihin ito sa'yo pero..." sinasabi niya ito habang nilalaro ang dalawa nitong hintuturo na pinapaikot-ikot. Naiimagine niyo? Basta ganun!
" habang tumatagal kasi lalo ng lumalala to eh." dugtong nito habang nakayuko pa rin.
"What's happening? May sakit ka ba?" nag-aalalang sabi ng lalake pero agad namang umiling ang babae.
Sandaling katahimikan ang bumalot sa kanila. Isa-isa ng nag-aalisan ang ibang mga nanonood pero karamihan sa kanila ay inaabangan ang sasabihin ng huli. Humugot muna ito ng malalim na buntong hininga bago magsalita
" Simula pagkabata palang ikaw na ang gusto ko...." Halata sa mukha ng lalake ang pagkagulat.
Natahimik ito sa narinig.
"Words are not enough to describe my feelings for you. Sana matanggap mo tong nararamdaman ko...."
Tinignan ng babae sa mata ang lalake bago sabihin ang gusto nitong sabihin dito noon pa.
"I LOVE YOU Vicey"
"I'm sorry..." malamig nitong tugon.
Nakaget-over na sa pagkagulat siya at sa wakas ay nakapagsalita na ito .Mas naging seryoso ang mukha nito.
" Pero bakla ako alam mo naman yun." Tinalikuran niya ang babae at naglakad palayo sa booth.
Naiwan ang babaeng nakayuko at nag-uunahan sa pagbagsak ang mga butil ng luha sa kanyang mga mata....
--------------------------
This is my first story in wattpad. Feel free to comment or vote sibs! I really appreciate it~
This is fanfic of our parents! Mga VK babies dyan. *kaway kaway* ^__^/
