Vicious

Foreword

"I, Henry Dengens, rejected my mate, Sandra Katalina."

I froze. Nagkamali ako ng rinig , di'ba?

Lahat ng saya na naramdaman ko ng malaman kong siya ang mate ko ay unti-unting nawala. The sparks, the tingles and the happiness its all vanished.

Ganto na lang ba mawawala lahat?

Unti-unting nanlalabo ang paningin at nagunahan sa paglabas ang mga likido sa mata ko.

Tears?

I looked at him in disbelief ngunit matiim na bagang niya akong tinitigan. Ganoon niya ba ako kaayaw ni tapunan ng isang maayos na tingin ay hindi niya pa maibigay sa akin.

He's cold and heartless.

"A-are you kidding me?" Lahat ng tapang hinugot ko para masabi lang 'yon. Still clinging to the chance na, baka niloloko niya lang ako. Na baka nagjojoke lang siya. Na baka isusurprise niya lang ako.

Pero hindi, he's serious na mas lalong nagpaiyak sa akin. He's goddamn serious!

Akamang aabutin ko ang braso niya ng magsalita siya.

"Don't tell anyone na ako ang mate mo. Makakasira iyon sa reputasyon ko. Tandaan mo rin, I will never love a woman like you." Dagdag pa niya at umalis na.

Then, I burst into tears, bakit ang sakit sakit? Moon Goddess naman! Bakit mo ako pinapahirapan ng ganto?

So ganoon nalang ba? Ganun ba kadaling i-reject ako? Ganoon na lang ba? 

Napahawak ako sa railings sa panlalambot ng aking mga tuhod. Ano ba ang ayaw niya sa akin? Mapakla akong tumawa habang patuloy na dumadaloy ang luha sa aking mga pisngi. Di ko na namalayan na sa pagsabay ng bagsak ng luha sa aking mga pisngi ay ang pagbagsak ng ulan sa aking paligid. 

 Hindi ko mapigilan ang pagak na pag-iyak habang pinagmamasdsn ko ang paalis niyang bulto. 

Parang awa mo, lumingon ka. 

Hanggang bumagsak na lamang ang aking mga tuhod at mapaklang tumawa. 

Sino nga ba ako? Sino nga ba ako para pansinin at tanggapin niya ako? 

Hamak na werewolf lang ako at kung ikukumpara sa kaniya, he's an Alpha. He's the leaders of leaders. Hindi niya ibaba ang sarili niya sa isang werewolf na gaya ko. Wala ko kumpara sa kanya. Totoo nga, mapapahiya siya ng dahil sa akin. Wala siyang mapapala kung pipiliin niya ako. 

So, what do I expect? Tatanggapin niya ako? Ang laki kong tanga para paniwalaan yun!

I-hush my wolf.  She's been crying. Humahagulgol siya. Randam ko ang pagtaas baba ng kaniyang balikat sa kakahagulgol. Bakas sa kaniyang mukha ang kalugmukan na hindi ko kailanman aasaming makit sa kaniyang mukha. 

I switched my gaze to the sky, habang ang ulan ay patuloy na pumapatak sa pisngi kong basa na ng luha. Nagbabaka sakaling panaginip ang lahat. 

Nagbabakasakaling sa pagtigil ng ulan ay siya ring pagtigil ng nararamdaman. 

Moon Goddess, mukhang sa maling mate niyo ako naibigay. Hindi ho ba kayo nagkakamali? Parang nagkamali lang po kayo ng choice.

Sana nga po. Nagkamali lang kayo. Sana po.

The pain, it won't just go away. Patuloy na umiiyak si Sandy sa loob ko. She's in pain. Napaka walang kwenta niyang mate!

Ganito pala yun? Kaya pala may mga namamatay dahil sa rejection. Hindi mo pala talaga kakayanin ang sakit. Parang hinihiwa ng paulit-ulit ang puso mo.

Pagak na lumabas ang mahinang tawa sa aking bibig. 

at mahinang inusal sa langit, 

"So right now, I was just rejected. Rejected by the people and by my mate."