2

7 3 0
                                    

"Lieve Livvie, ik heb je zó gemist," schreeuwt Avi in mijn oor als ze me een knuffel geeft.

Ik glimlach alleen naar haar.

"Ja, ik jou ook," zeg ik tegen haar als ik haar ook omhels.

"Kom binnen, het is koud," zeg ik op een rustige toon tegen mijn nicht.

"Gaat alles goed?," vraagt ze me zacht, zodat mijn broer en zusje ons niet horen praten. Ik haal alleen mijn schouders op als antwoord. Ze glimlacht liefjes, en loopt dan langs mij heen de gang in.

"Hallo Avi," hoor ik Finn geïrriteerd tegen haar zeggen. Ik zie Avi alleen naar hem lachen, omdat ze weet dat hij haar alleen iets zegt uit fatsoen, niet omdat hij het graag wil. Zoë en ik vroegen ons altijd al af, waarom hij zo'n hekel aan haar heeft.

Avi gaat op de plek zitten waar ik net zat, en neemt een slok van mijn koffie.

"Altijd jij he," zeg ik lacherig tegen haar. Ze spuugt de koffie uit, in mijn beker. Ik trek een vies gezicht, en Avi ook. "Waarom zó veel melk," zegt ze.

"Je hoeft niet perse hierheen te komen hoor, als je haar koffie toch niet lekker vind," zegt Finn tegen haar.

Ik geef hem een boze blik.

"Zullen we gaan? Ik denk dat er onweer komt, en dan heb ik het niet over het weer, het is echt helder vanavond," zegt Avi nu ook geïrriteerd over het irritante gedrag van mijn broer. Ik knik, en loop naar de gang, om mijn jas en schoenen te pakken.

Ik haal mijn telefoon uit mijn jaszak, en leg hem op tafel. Hij is toch leeg, en het beeld is toch gebroken, waarom zou ik hem meenemen. En ik kan er zoiezo niet tegen als mijn telefoon kapot is en ik moet er iets mee doen. En het gebeurt vaak. Te vaak.

Als ik mijn jas en schoenen aangedaan heb, sta ik weer op van de bank, en Avi doet het zelfde. Zoë was de hele tijd zo stil, dat ik was vergeten dat ze er ook is.

"Liv, mag ik ook mee?," vraagt ze zacht.

"Nee schat, andere keer, niet vandaag, je broer deed er ook al lastig over dat ik wou gaan," zeg ik tegen haar, iets harder zodat Finn het juist wel zou horen.

Ze glimlacht als goedkeuring, en als ik haar een knuffel gelopen heb, lopen Avi en ik de gang in.

"Doei! Tot vanavond," roep ik, naar mijn familie.

Avi staat al buiten, als ik de deur uitloop.

"Yay, let us see the moon change,"

_______________________________________________

Dit bedoelde ik dus met soms een klein hoofdstuk ;$. MAAR HEY, we hebben over 38 minuten weekend! Zaterdag kan ik weinig schrijven, maar vanavond & zondag ga ik de hele avond schrijven, I promise <3.

Stem&Reageer.

xoxo.


Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Oct 09, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Moonchange - One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu