Georgina Lhayne P.O.V
Nandito ako ngayon sa ilalim ng tulay. Inaalala ang mga nangyari kahapon. Bakit?? Bakit kailangan nilang iwan ako?? Dahil...?
*FLASHBACK*
1 week ago....
Tuwang-tuwa ako galing sa aking graduation. Masaya ako dahil ako ang nangunguna sa klase ngayon.Kahit di sila ang umattend sa graduation ko, okay lang...
Habang naglalakad ako papuntang kwarto namin... May narinig akong sigiwan na parang nag-aaway..., kaya sinundan ko kung saan ng nanggagaling iyon at nagulat ako sa narinig ko...
"Hon! Hindi niya pwedeng malaman!"
"Bakit?! Totoo naman! Hindi tayo ang totoong magulang niya!"
"Ano ngayon.... Kahit na! Hindi pa din niya pwedeng malaman...!"
"Aalis tayo dito! Tutal graduate na naman siya. Hindi na niya kailangan tayo. Tsaka kaya ako pumayag na dito lang siya dahil nagbubuntis ka noon! Kaya jessica! Tigil-tigilan mo'ko!"
"Pero... Paano siya?"
"Kung ayaw mo siyang iwan! Kami na lang ng anak mo!"
"Hon... H-huwag... Sige! Pero magpapa-alam mo muna ako."
"Ma....?" naiiyak kong sabi sa babaeng nagpalaki sa akin noon.
"Anak.... Pasensya na.... Wala akong nagawa... Kahit ayaw kitang iwan... Hindi pwede dahil mahihiwalay ako sa kanila..."
"T-totoo *sob* po ba? Na 'di niyo ako *sob* totoong an-nak? Bakit?? Saka aalis na kayo? Paano ako?!" naiiyak kong sabi.
"Pasensya na anak.... Wala akong magagawa..."
"Pano ako? Saan ako titira?"
"Kakausapin ko tatay mo... Patitirahin muna kita sa apartment..."
"Ma...? Hindi ba pwedeng dito na kayo? *sob* Ma..."
"Paalam anak..."
*END OF FLASHBACK*
Ito nga nagdradrama ako ngayon. Kalilipat ko lang kahapon sa Apartment ko kanina. Lumabas muna ako tapos nakita ko 'yung Tulay tapos ayun nga bumaba ako tapos nagdrama. Hmm... Anong oras na nga ba? 5:30 am.
Tumayo na ako at umakyat sa tulay. Well, kung iniisip niyo kung paano ako umakyat? May bakal-bakal kasi yung tulay kaya nakaka-akyat ako.
****
Carlei maigne P.O.V
"Ayy! Shit!" Sigaw kong sabi. Letche namang mga aso ito. Hinahabol ako. Kanina kasi nagjajogging ako. Ugali ko kasing magjogging tuwing umaga. Tapos habang nagjojogging ako, sa 'di sinasadya. Naapakan ko 'yung aso, edi tumahol! Nang tumahol 'yung aso nagsilabasan syempre yung mga aso tapos tumakbo ako. Yun na nga yun! Lumiko ako... Tapos tumalon sa tulay. Okay lang naman kasi grass naman 'yung ground.
"Ahhhh!!!" tili ko.
"Kyahh!!" Sigaw ng babae. Wait?? Oh my god! May tao pala! xD Agad akong tumayo at inalahad ang kamay ko.
"Uhm..? Sorry... Kas--- *aww awww*" Naputol ang pagsasalita ko dahil sa mga tahol ng mga aso.
"Okay lang. Alam ko na dahilan." saad nito sa akin. Tumingin ako sa kanya. Maganda siya at maputi... chinita...
"Ah-aray!" sigaw nito at pilit na ginagalaw ang kaliwang kamay ko nasa satingin ko nadag-anan ko. Lumapit naman agad ako dito.
"Sorry. Saan ba masakit?" Saad ko dito at hinawak sa braso.
"Ouch!"
"Heheh... Sama ka muna sa bahay. Gagamutin ko muna yang pilay mo?"
"Okay lang ako na lang bahala."
"Hindi 'yun okay. I don't take no for answer." Sabi Ko dito.
Wala na siyang nagawa kundi sumama.
******
Habang naglalakad Kami papuntang bahay namin. Hindi ko maiwasang tingnan siya.
"Ako pala si Carlei Maigne Lopez. Ikaw?" tanong ko dito.
"Uhmm? Georgina Lhayne Smith."
"Tahimik ka talaga, nu?"
"Hindi. Hindi lang talaga ako sanay na makipag-usap sa 'di ko kakilala." Sabi nito at lumingon sa akin na nakangiti.
"Ahh? Hahahah. Ganun ba? Hmm...? Friends na tayo, right?" Tumigil ako sa paglalakad at inilahad ang kamay ko sa kanya. Tumigil din ito at tumingin sa akin na parang nag-iisip kung tatanggapin niya ang kamay ko. Pero tinanggap pa din niya. Hindi ko alam pero napangiti na lang ako.
"Nandito na tayo. Tara pasok ka?" Sabi ko dito at binuksan ang gate.
Georgina Lhayne P.O.V
Pinaupo niya ako sa sofa at pumunta sa kusina para kunin ang first aid kit niya. Napag alaman ko din pala na Doctor siya. Hmn.. Ilan taon na kaya siya? 'Bakit interesado ka??' tanong ng mahadera kong utak. 'Syempre hindi!!'
"Uhmm, okay ka lang ba? Sobrang sakit ba??" Nag-aalalang tanong nito sa akin. Hindi ko naman maiwasan na mapatingin sa kanya dahil sobrang ganda niya... Parang isang modelo. Natigil ako sa pag-iisip ng maramdaman kong hinawakan niya ang kaliwang braso ko.
"O-ouch!"
"Sorry ..." sabi nito at inumpisahang gamutin ako.
"Hmm...? Ilan taon ka na pala??" Tanong ko dito. Huminto naman ito at tumingin sa akin... Hindi ko alam pero may naf-feel ako sa kanya.
"Ay? 23 na ako. Ikaw?" pabalik na tanong niya sa akin at pinagpatuloy ang panggagamot sa akin.
"Hmm... 20 pa lang ako. Kagragraduate ko pa lang..." Sabi ko dito. Tumingin naman siya sa akin.
"Twenty ka pa lang? Hmm... Anong trabaho mo?" Tanong nito sa akin. Habang inaayos ang kit. Tapos na kasi niya akong gamutin.
"Hmm... Mag-aaply pa ko."
"Ano bang course mo?"
"Business ad." simpleng sagot ko.
"Gusto mo na ba magtrabaho??" Tanong nito sa akin. Tumingin ako sa kanya.
"May alam akong kung saan pwede kang magtrabaho." Sabi nito sa akin at ngumiti.
"Talaga? Saan ba 'yan??" Sagot ko agad. Syempre kailangan magkatrabaho agad. Huwag nang chossy xD. Lol.
"Hmm.. Sa-------- Sa boss ko." Sabi nito sa akin. Boss niya? Hindi ba doctor siya?? ( -,-)?
"Doctor ka 'di ba?"
"A-ahh... Sa boss ko dati. Heheh..." Kinakabahang sagot nito. Tumingin ako sa kanya at nag isip kung tatanggapin ko ang alok. Hindi ako chossy ah,nag iingat lang. Mamaya ibang trabaho mapasukan ko eh.
"Uhmn.., Ano bang trabaho 'yan??" tanong ko dito.
"Well, uhm.. Sa office siya." tigil nito. "I remember, naghahanap pala si tito ng manager sa coffee shop nya. It's new open, last week. Bagong branch siya." Dagdag pa nya habang ginagamot braso ko.
"Okay, pwede kong tingnan kung saan? " Sabi ko naman dito. Ngumiti naman ito sakin.
"Sure! You can visit me here. Or call me na lang." lintaya nito habang nililigpit nito ang mga ginamit sa kit.
"Uhm., Can I have your number? Para matawagan kita? "
"Yes! Here's my number. " binigay ko naman phone ko para itype nya na lang dun.
Bago ako umalis inofferan nya muna ko ng maiinom pero tumanggi ako. Dahil may aayusin pa ko. Nagpasalamat naman ako sa kanya bago umalis.
----
EDITED
