We're Stuck from that Moment

Add me on Facebook :)

My facebook account: Search Marjorie Llego or copy paste the URL.

https://m.facebook.com/marjorie.llego.7?ref=bookmarks

Enjoy reading.

Chapter 2: ❤  starting to hate him! ❤

Another note guys! Read this importante.

Ngayon ko lang narealize na Joaquin pala ay J. Kung napansin nyo sa first chapter Q sya nag start so yon sorry paki intindi narin yung iba pang wrong grammar at spelling nakakatamad mag edit!! About sa school at hospital bakit magkaparehas? Wala trip ko lang po pag nagka-time gawan ko yun ng conection isa sa nga character ko.

Game eto na enjoy reading my story! Dont skip kahit ano baka may ma missed kase kayo.

***

Zhandra's Voice.

Its been years pass nung last time na umalis ako, that painful day before ako pumuntang ibang bansa kasama si mommy, Long story kung ikwe-kwento, pero to tell you the thruth ayoko na sanang bumalik dito pero... Unfinished bussiness at may bago pa akong proposal na dapat gawin ang di ko alam yung lalaking nag alok saken ng project na to dito pala nag i-sponsor.

Ang dami kong inayawang contract dahil iniiwasan ko na ang Pilipinas but in the end eto nga ako nakasakay sa eroplano at pabalik na ng pinas. Madaming memories ko sa bansa to ay yung iba dun..

Gusto ko nalang kalimutan, pero di pala yun ganuon ka dali. Kase hanggang ngayon nandito pa sa puso ko. Sabi nga ni vice na nai-advice nya sa osa sa naging umm. Ano bang tawag dun a basta yung sa isa nyang segment. Aish! Nabobobo ako. -,-

'Kahit gaano pa kaganda yung sabihin mo, at ang pinupunto lang nuon ay maghiwalay na kayo, nanduon parin yung masasaktan ka ng sobra at todo'

Kagaya nung nangyari saaken, sabi nya he need to let me go but he really loves me.

Pero mamukat mukat mo may kalandian na at sa mismong harapan ko pa, we started on a unexpected way and end up in too much pain.

"Just for a minute ladies and gentlemen we will landing on Philippine Airlines. Thank You! And enjoy your trip" pagkatapos magsalita nung F.A (Flight Attendant) ay medyo nag ayos na ako. Isang maleta lang dala ko at yung shoulder bag ko. Susunduin ako nung driver ni daddy duon ako mag i-istay sa Hotel pansamantala dahil lilipat din ako sa condo unit na binili ni mommy.

Ako? Im Zhandra Hallie Yhang Tuazon. A succesful fashion designer and painter sa ibang bansa and i guess kilala din ako dito sa pilipinas. Im already 24 years old and focused ako sa work ko. Although successful nako at naabot ko na pangarap ko.

Nasa waiting area ako at agad namang dumating yung driver ni daddy. Nilagay nya yung maleta ko sa compartment nung kotse. I miss Philipines so much the people, the air, the view, nakikipag sabayan na naman ang mg filipino's when it comes to fashion and technology, tsaka masyadong hospitable ang mga tao dito. They appreciate small things that other gave them and they call it a blessings.

"Manong ideretsyo mo nalang muna 'to sa hotel, heres the key then told daddy na im back so he will not to be mag aalala masyado.. Mag lilibot muna ako here i want to be alone for a while. Nag iisip isip lang ako for the project, then manong left.

Totoo ngang gusto ko lang talagang mapagisa. Tsaka kumuha ng idea for my proposal dun sa project it's about an orphanage for kids na ulila. Kaya siguro diko natanggihan dahil bata yun, inosenteng bata. I want to refresh my mind at kalmahin ang sarili ko na tumigil sa pagtatanong ng mga bagay na diko makuha ang sagot.