Supernatural Imagines

Running into Sam after 2 years

Στόρι
Πετυχαίνεις τον Sam μετά από 2 χρόνια και του αποκαλύπτεις ότι έφυγες διότι πίστευες ότι όσο πιο πολύ ήσασταν μαζί τόσο περισσότερο ανταγωνιζόσουν την Jessica.
(όπου έχω y/n βάζεις το όνομα σου! Είσαι η πρωταγωνίστρια άλλωστε ♥)

"Y/n;"
Αμέσως κατάλαβες την φωνή που ακούστηκε από πίσω σου.
Ήταν απαλή και χαλαρή ακριβώς όπως την θυμώσουν και είχε έναν τρόπο να σε παραλύει κάθε φορά που την άκουγες.
Σταμάτησες στα βήματα σου ενώ ο ήχος τον ποδιών του ακούστηκε να πλησιάζει από πίσω αλλά δεν γύρισες.
Ασυνήθιστα ξαφνιασμένη και με τα μάτια καρφωμένα στο πάτωμα παρατήρησες μια μικρή κηλίδα πάνω στο χαλί λίγο πιο μακριά από εσένα.
Η βιβλιοθήκη ήταν αμυδρά φωτισμένη αλλά μπορούσες να καταλάβεις αμέσως ότι η σκιά του σιγά σιγά αγκάλιαζε την δικιά σου όσο πιο μικρή γινόταν η απόσταση μεταξύ σας και σταμάτησε ακριβώς πίσω από εκεί που στεκόσουν.
Σιγά σιγά σε περιεργάστηκε από πλάγια και σε κοίταξε.
Κράτησες τα μάτια σου καρφωμένα στο πάτωμα ενώ αυτός κουνήθηκε για να σταθεί μπροστά σου και άπλωσε σιγά το χέρι του στο μπράτσο σου. Έτσι σιγά σιγά άφησες τα μάτια σου να κινηθούν προς τα πάνω όπου στεκόταν και τον κοίταξες ενώ κατάλαβες ότι ήταν σοκαρισμένος που σε έβλεπε.
"Γειά" είπε και μπορούσες να καταλάβεις πόσο ξαφνιασμένος ήταν από την φωνή του. Αλλά δεν απάντησες και συνέχισες να τον κοιτάς μην ξέροντας τι να πεις.Τα μάτια του περιπλανήθηκαν πάνω σου σαν να μην πίστευε ότι πραγματικά ήσουν εσύ. Πήρες μια βαθιά ανάσα και τον κοίταξες ενώ το άλλο του χέρι ακούμπησε το άλλο σου μπράτσο και ξανά είπε "Y/n γειά".
Τον κοίταξες κάνοντας μια γκριμάτσα και σε κοίταξε με ανησυχία γιατί δεν μιλούσες. Έτσι με ένα χαλαρό στριφογύρισμα των ματιών σου ξεφύσιξες και ψιθύρισες "Γεια".
Αυτή τη φορά ο Sam ήταν αυτός που δεν απάντησε. Σε κοιτούσε ξανά και ξανά ανοιγοκλείνοντας το στόμα του λες και έψαχνε τι να πει και εσύ κουνήθηκες με αποτέλεσμα να φύγουν τα χέρια του από πάνω σου. Έκανες ένα μικρό βήμα πιο δίπλα "Κοίτα η βιβλιοθήκη κ-κλείνει σε λίγο και... "
Γαμώτο y/n , σκέφτηκες, γιατί δηλαδή να τραυλίσεις;
"Περίμενε" παρακάλεσε ο Sam ενώ προχώρησες κατά το τραπέζι και ξανά έπιασε το χέρι σου απαλά, γυρίζοντας σε προς το μέρος του για να τον κοιτάξεις. Απέφυγες το βλέμμα του ενώ είπε απαλά "Σε παρακαλώ περίμενε"
"Τι θες Sam;" ρώτησες ρίχνοντας μια ματιά στην μπλούζα του -που ήταν κάρο όπως συνήθως- και μετά το κοίταξες ξανά "Πρέπει να φύγω" είπες
και τράβηξες απότομα τα χέρια σου με αποτέλεσμα να πέσουν στο πάτωμα τα βιβλία που είχες στην αγκαλιά σου και να του τραβήξουν την προσοχή. Τα κοίταξε και έσκυψε να τα πάρει από εσένα "Άφησέ με να τα κουβαλήσω εγώ αυτά" είπε και κατσούφιασες αλλά χαλάρωσες τα χέρια σου έτσι ώστε να τα πάρει στα δικά του. Κοιτάζοντας τα εξώφυλλα των βιβλίων σου αναρωτήθηκε και διάβασε δυνατά "Η καρδιά είναι μοναχικός κυνηγός" και μετά το άλλο "Ενώ κείτομαι νεκρή" κοίταξε μετά εσένα "Είναι καλά;"
"Δεν ξέρω. Δεν τα έχω διαβάσει ακόμα" απάντησες λίγο πιο σκληρά από ότι ήθελες. Καθάρισε το λαιμό του και έβαλε τα βιβλία το ένα πάνω στο άλλο και τα κράτησε στο ένα του γιγάντιο χέρι.
"Σωστά" είπε σιγά "οπότε εεε..." έκανε μία παύση και ξανά καθάρισε τον λαιμό του ενώ έδειξε το τραπέζι μπροστά σας και εσύ στριφογυρνόντας τα μάτια και σταυρώνοντας τα χέρια μπροστά στο στήθος σου προχώρησες. Σε ακολούθησε και όταν σταμάτησες μπροστά στο γραφείο ακούμπησε τα βιβλία πάνω του και η βιβλιοθηκάριος σας χαμογέλασε "Γεια σου y/n!" είπε ευγενικά και εσύ της χαμογέλασες "Γειά σου Ελπίδα!"
"Μόνο αυτά έχεις σήμερα;" είπε και έδειξε τα βιβλία.
Έγνεψες καταφατικά και έβγαλες την κάρτα της βιβλιοθήκης από την τσέπη σου και την ακούμπησες πάνω στο τραπέζι.
"Ναι ευχαριστώ!" έγνεψε αυτή τη φορά η ίδια περνώντας ένα-ένα τα βιβλία σκανάροντάς τα. Χτύπησε και την πίσω πλευρά της κάρτας σου και μετά κοίταξέ τον Sam που ακόμα στεκόταν όρθιος δίπλα σου και σε κοιτούσε.
"Θα δανειστεί και ο φίλος σου βιβλία;" ρώτησε και έκανες μια γκριμάτσα στη λέξη "φίλος" που είπε πριν τον κοιτάξεις. Πέρασαν κάτι δευτερόλεπτα μέχρι να καταλάβει ότι συνέχιζες να τον κοιτάς και σήκωσε τα φρύδια του ενώ κοιτούσε μια εσένα και μια την Ελπίδα -που και αυτή τον κοιτούσε- "Ορίστε;" ρώτησε και κούνησε αρνητικά το κεφάλι του "εεε όχι δεν θα δανειστώ τίποτα, ευχαριστώ"
"Εντάξει!!" είπε η Ελπίδα με έναν αισιόδοξο τρόπο δίνοντας την κάρτα πίσω σε εσένα και τα βιβλία. Με το που έκανες κίνηση να πάρεις τα βιβλία από το τραπέζι ο Sam άπλωσε αμέσως το χέρι του και τα πήρε από μπροστά σου ενώ έκανες τα πάντα για να μην τα τραβήξεις κυριολεκτικά από τα χέρια του.
"Θα τα κουβαλήσω εγώ αυτα"
"Τι κύριος!" είπε η Ελπίδα και νευριασμένη έβαλες την κάρτα πίσω στην τσέπη σου.
"Ναι" απάντησες μονότονα και την χαιρέτησες "Τα λέμε"
"Έλα όποτε θες αγάπη!" χαμογέλασες και προχώρησες προ την έξοδο με τον Sam κολλημένο δίπλα σου να κουβαλάει τα βιβλία.
Ενώ περπατούσες ένιωσες κάτι στο στομάχι σου αλλά προσπάθησες να το ελέγξεις μέχρι που περάσατε τις διπλές πόρτες και βγήκατε στα εξωτερικά σκαλιά της βιβλιοθήκης. Με το που βρεθήκατε έξω γύρισες απότομα πίσω για να κοιτάξεις τον Sam και έβαλες τα χέρια στην μέση σου. Έτσι σταμάτησε και αυτός και κατσούφιασε ξαφνιασμένος.
"Τι--; " άρχισε να ρωτάει αλλά τον διέκοψες
"Τι γυρεύεις εδώ;". Δεν απάντησε αμέσως και άπλωσες το χέρι σου για να άρπαξεις τα βιβλία που κρατούσε στα χέρια του. Τα κράτησε δίπλα στο σώμα του και σε κοίταξε περίεργα.
" Εε ο Dean και εγώ είμαστε εδώ για μια υπόθεση"
"Αλήθεια;" ρώτησες σκεπτική, "Και τι κυνηγάτε αν επιτρέπεται;"
"Πολυμορφικό."
"Νόμιζω θα το είχα καταλάβει αν υπήρχε πολυμορφικός στην περιοχή"
"Αλήθεια;" ρώτησε μισοκλείνοντας τα μάτια και γέρνοντας το κεφάλι του.
Έσφιξες τα δόντια σου κάνοντας τους μύες των σιαγόνων σου να κουνηθούν και τον αγριοκοίταξες. Την τελευταία φορά που ήταν ένας πολυμορφικός στην πόλη σου, είχε πάρει την μορφή του Dean και σου απέσπασε την προσοχή. Ήταν δύσκολο για σένα να ξεχωρίσεις τους πολυμορφικόυς από τους πραγματικούς ανθρώπους, έτσι άρχισες να βγάζεις φωτογραφίες από όλους όσους ήξερες κρυφά, έτσι ώστε να μην ξανά βρεθείς στην ίδια κατάσταση.