Okulun ilk günü psikolojisiyle hazırlanırken telefonum çalmaya başladı. Bi an duraksadiktan sonra telefonumu elime aldım ve cevaplamak için açma tuşuna bastım.
Duyduğum kişinin sesiyle gözlerim doldu ve sinir kaynar su etkisiyle beynimi uyusturmaya başladı.
"Kızım" oydu işte aramıştı ama hangi sıfatla bana kızım deme hakkını nasıl bulabiliyordu?
Istemsiz bir şekilde ağlamaya başladığımda telefonu suratına kapattım. Buna izin veremezdim beni yumusatmasina izin veremezdim!!
Ve iste yine oldu duvarın dibine savunmasız bir şekilde düştüm. Basimi dizlerime dayadim.
Bu iki olmuştu ve artik kendimi daha kötü hissediyordum. Tepkisiz savunmasiz aglayan ve annesi ölmüş bir kızdım artık.
