<Althea's PoV>
"Althea! Althea! They they! Dora ko!!" na alimpungatan ako sa boses na narinig ko. Agad kong chineck ang relo at nakitang 12:00 am palang. "Trish?? Bakit ka nandito? At paano ka nakapasok?" "hmmm ayaw mo ban a nandito ako? Cge uuwi nalang ako" "oi! Nag bibiro lang halika hug kita" "thea? Mag papaalam ako sayo" agad akong bumitaw sa pag yakap sa kanya "bakit saan ka ba pupunta? Kalian ka babalik?" "pupunta ko sa magandang lugar at hindi na ako babalik pero sa tamang panahon tayo'y mag kikitang muli" hindi ko alam kung bakit pero parang alam ko kun ano ang nangyayari bigla ko syang niyakap at ang aking luha ay nag uunahan sa pag agos. "bakit hindi ka slow? Hahah mahal na mahal kita tandaan mo yan, lagi mong ingatan ang iyong sarili, lagging tandaan ako'y nasa tabi tabi lang nag babantay sayo aking mahal". "kringgggggggggggggg!" agad akong napabangon sa aking higaan. Ay mabute na lamang at isa yung panaginip agad akong tumayo at kumuha ng lapis at kinagat iyon. Sabi kasi nila kapag masama raw ang iyong panaginip e kumagat ka sa kahoy.. agad akong nag ayus upang lumabas sa kwarto ko para makapag breakfast, walang pasok eh kasi Saturday.. nakita kong aligaga ang mga katulong sa bahay ang iba ay naiiyak. "Goodmorning? Anong nangyayari bakit ang lungkot nyo? Dapat ho maging Masaya dahil ginising tayo ni Papa G" Masiglang bati ko sa kanila.. si nanay Hernie lumapit at tinapik ako sa balikat "Ija seguro kailangan mong Makita to" kami ngayon ay nag lalakat papuntang sala sa may tv at tila parang may mabigat na bagay na nakalagay sa aking mga paa at ang hirap humakbang.
Reporter: "Ang anak ng isang kilalang negosyante na si Trishia Mae Santos ay natagpuang patay kasama ng kanyang driver dito sa Alabang, sinasabi ng mga tistigo na may humahabol sa sasakyan ng dalaga at ang gulong nito'y natamaan ng bala kaya nag pagugulong at nabangga sa isa tulay. Agad na isinugod sa ospital ang mga biktima pero agad na binawian ng buhay pasado 11:30 PM ng bawian ng buhay ang dalaga.."
Agad kong piñata ang walang hiyang tv nay an. "hindi yan totoo nay! Kagabi mag kasama kami diba? Nakita nyo naman diba? Masaya kami dba! Hindi pwede yan!" ang aking mga luha ay parang gripo ng tubig tuloy tuloy sa pag agos parang wala ng bukas.. agad akong niyakap ni Nanay Hernie "Bakit ang daya nya? Sabi niya hindi nya ako iiwan! Sabi nya mahal nya ako! Iiwan din naman pala niya ako." "Anak, hindi natin hawak ang ating buhay huminahon ka, tayo'y pupunta sa kanila mamaya ha"
<a/n>
Hindi parin matanggap ni althea ang nangyari sa kanyang mahal na kaibigan agad silang pumunta sa bahay ni trishia upang pag masdan ang kaibigan, agad pumasok si althea sa bahay ni Trishia at niyakap sya ng kapatid nito. "Ate wala na si Ate trish, iniwan na niya tayo" niyakap niya lang ito dahil walang may lumalabas na tunog sa kanyang bibig..
TBC
