Jade's P.O.V.

Ik word wakker en kijk slaapdronken om me heen. Ik zie bomen en een heldere halfvolle maan. Ondanks het donker zie ik Emily naast me liggen. Ik probeer me te herinneren wat er gebeurd is, maar ik zie alleen nog maar de paarse lichtbollen voor me. Ik schud Emily wakker. Dan pas merk ik de pijn in mijn zij op. Ik leg mijn had erop en voel een dikke natte vloeistof: bloed. Emily vraagt: "What the hell happened last night?" "I don't know", antwoord ik. "What time is it?" Emily kijkt op haar telefoon. "4:30 AM", zegt ze. Emily's telefoon gaat en ze neemt op. "Hey Brett. Where are you?" "Where I am?! Where the hell are you? We've been looking for you all night!" "I'm sorry, we, eh, fell and hit our heads pretty hard and we passed out for a while." "Are you guys okay?" "Yeah, we're okay I guess." "Good, so where are you?" "I have no idea." "Can you find your way out of the woods by yourselves? We're at the place where we parked the cars" "Yeah, I think so. We'll call you if we're lost." "Okay, be careful, I love you." "I love you too, bye."

We beginnen te lopen en al snel komen we bij de splitsing waar we waren opgesplitst. We lopen nog een stuk door en zien Brett, Derek, Stiles en Isaac in de verte staan. Het begint al licht te worden, dus we kunnen hen goed herkennen. Als ze ons zien, rent Brett naar ons toe. Binnen een paar seconden is hij bij ons. "How did you do that?", vraag ik. Zijn ogen worden groot. "Uhm, what?", vraagt hij. Hij wacht niet op mijn antwoord en knuffelt Emily. "We thought you were dead, what happened?", vraagt hij. "We don't know, we only remember those big, purple lights", zegt Emily. Brett kijkt ons vragend aan. "Big, purple lights?" We knikken. Hij denkt even na, maar dan haalt hij zijn schouders op. "You probably just imagined it, because you passed out after." We knikken weer, maar ik weet zeker dat het echt was. We lopen naar de rest en gaan met de auto's naar Dereks huis en vanuit daar gaan we naar ons eigen huis.

Ik ga zonder geluid te maken het huis binnen en de trap op. Maar ik was vergeten dat de laatste trede heel erg kraakt en de stilte wordt verbroken met een hard gekraak. Eerst gebeurt er niks maar dan hoor ik voetstappen in mijn ouders' kamer. Niet veel later staat mijn moeder boven aan de trap. Ze slaakt een gilletje van blijdschap en ze omhelst me. "I missed you so much", zegt ze.

Emily's P.O.V.

Brett, Stiles en ik gaan terug naar het bos om te kijken of er op de plaats waar Jade en ik de paarse lichten zagen iets te vinden is. We zijn al een tijdje onderweg als Brett ineens stilstaat. "What's up?" Vraagt Stiles. "I thought I saw something", zegt Brett met een lichte ondertoon van bangheid in z'n stem. Ik kijk naar de plek die hij bedoelt. De struiken bewegen en Brett pakt mijn hand vast, en ik voel een lichte tinteling van liefde door me heen gaan. Ik kijk richting Stiles en hij kijkt me met grote ogen verbaasd aan. "What are you looking at?" Vraag ik. "Your eyes... they just turned pink..."

Problems 》Teen Wolf《Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu