EBRAR'IN VUSLATI

Bölüm 2

Nee! Sarp yaralar içinde uyuyor muydu? Ayşen Teyze öyle söyleyince sanki kalbimden bıçaklanır gibi oldum. Gözyaşlarıma engel olamıyordum. "Kavga mı etti,kim ne yapmış olabilirdi ki ya da kaza mı yaptı? Noldu?" Diye çok kötü hissedince düşüncelerimi bir an önce kafamdan atıp, Ayşen Teyze ağladığımı anlamasın diye kafamı eğerek:"Ayşen Teyze neden,noldu ki şu an nasıl iyi mi?" diye meraklanarak telaşla hemen annesine sordum..

Ayşen Teyze çok kötü bir şekilde ağlayarak:"Kavga etmiş kızım. Ben mutfaktaydım. Zil çaldı. Sarp gelmiştir diyip kapıyı açtım. Evet o gelmişti. Yüzü gözü yara bere içinde bir şekilde..."

"Kavga ettiği çok belliydi. Ayakta duracak hali yoktu. Odasına götürdüm bir an önce. Noldu yavrum sana, kim yaptı bunu söyle bana. Noldu yavrum noldu diye sordum. 'Anne başım ağrıyor. Sadece dinlemek istiyorum.' diyince daha fazla yormamak için sustum. Uyuyor şimdi odasında." Ayşen Teyze çok kötü gözüküyordu. Çok kötüydü durumu. Karşımda hıçkırıklarla ağlıyordu.Benim ağladığımı bile fark etmemişti. Kapıda kalmıştık. O kadar korkmuştuk ki konuşmaktan içeri girmeyi unutmuştuk. Sakinleşmeye çalışıp bir an önce onu da sakinleştirip Sarp'ın yanına gitmekten başka istediğim hiçbir şey yoktu. Onun bana ihtiyacı vardı.

"Tamam Ayşen teyze nolur sakin ol. Içeri geçelim." dedikten ve içeri geçtikten sonra:"Odana gidelim. Sen de biraz uyu dinlen. Ben burdayım. Sarp'ın yanında olacağım, merak etme sen olur mu? Hadi uyu biraz dedim. O da bana:"Sarp bu haldeyken nasıl uyuyayım? Eşim vefat ettiğinden beri ona da bir şey olacak diye çok korkuyorum. Saçının teline bile zarar gelecek diye çok korkuyorum. Kızım o benim tek yaşama sebebim." dedi.O eşini kaybetmişti ve oğlu her şeyiydi. Bunu biliyordum. Ah Ayşen Teyze, oğlun benim de her şeyim...

Bir an önce Sarp'ın yanına gitmek istiyorum. Allah'ım nolur durumu kötü değildir İnşallah. "Ayşen Teyzem sen dinlen. Ben onunla ilgilenirim, merak etme sen." dedim. O senin her şeyin olduğu gibi benim de her şeyim diye düşünürken Ayşen Teyze:"Allah senden razı olsun kızım. Kötü günümüzde yanımızdasın." dedi. Ben de rica edip bir an önce Sarp'ın odasına doğru yol aldım.

Yanındayım işte, geldim aşkım. Kim ne yaptı sana. Ben senin saçının teline bile kıyamazken kim kıydı sana? Uyuyordu. Ateşi var mı diye kontrol ettim. Çok şükür ki yoktu. Yaraları vardı. Ayşen Teyze yaralarını silmişti...

Çok güzel bir şekilde uyuyordu. Onu izlemeye doyamıyordum. "Sarp seni çok seviyorum. Noldu sana, kim dövdü seni, niye kavga ettin? Kıyamam ben sana her şeyim. Nolur bir an önce uyan. Senin için geldim. Uyan da içim az da olsa rahatlasın. Bu kalbim senin acı çekmene dayanamaz. Sarp uyan Sarp uyan." Gözlerimden akan yaşlar bile tükenmişti. Ama sakin olmalıydım. Uyanınca beni böyle görmemeliydi..

Yarım saatten fazladır onun uyanmasını bekleyip doya doya onu izledim. Bi insan nasıl bu kadar mükemmel olabilirdi ki, bu insana nasıl kıymış olabilirlerdi? Diye düşünürken Sarp sayıklamaya başladı. Uyanıyordu sonunda.

Hemen yanına gelip:"Sarp iyi misin?" diye sordum. O da bana:"Ebrar burda mısın, iyiki geldin." dediğinde hissettiğim o mutluluğu anlatamazdım. Bn de hemen:"Evet burdayım. Noldu sana Sarp,niye kavga ettin,kimle kavga ettin? Ayşen Teyze de ben de çok korktuk."

"Annem şimdi çok kötü olmuştur. Nerde o" diye telaşlanınca onu rahatlatacak olan o sözleri söyledim:"Merak etme, onu odasına götürdüm dinlenmesi için. Şu an iyi senin için çok telaşlanmıştı. Şimdi bana artık olayı tam olarak anlatır mısın?" Sarp:"Öncelikle sana şu an burda olduğun için annemi ve beni yalnız bırakmadığın için çok teşekkür ediyorum Ebrar. Tam da sana ihtiyacım olduğu bu zamanda yanımdasın. İyiki varsın. Olaya gelince de kavgalı olduğum biri vardı. Arkadaşlarını da toplayıp ben eve doğru yürürken bana saldırdılar. Fark bile etmemiştim. Neyse sen olayı boşver de sen nasılsın?"