Be My Last(EDITING)

Prologue

Hello! Mabuhay ang magagandang tulad ko chos! hahaha Totoo yun na maganda ako aa... sabi nila hihihihi ^.^ Oy sila lang po may sabi di ako.. Ay mali! nasabi ko din pala hahaha! Anyway di naman tungkol sa kagandahan ko(na sabi nila) ang ikukuwento ko, may connect lang XD

Hmmm gusto nyo ba malaman? say yes! sabay taas kili-kili wahahaha joke! :D

Anebeyen puro na lang kalokohan pinagsasabe ko -__- Pagpasensyahan nyo na, kulang kulang kase ee XD

Sige uumpisahan ko na nga bago pa magbago ang isip nyo na tapusin toh hehehe...

Ganito kase yan..

Napapaisip ako lagi, pero di naman as in lagi talaga ahh minsan-minsan lang hahaha gulo enoh? tsk. At the same time NAGTATAKA din =_=  Tungkol saan at kung bakit? Syempre tungkol san pa e di sa lovelife aish. E kasi sa lahat ng mga lalaking dumaan sakin(the word dumaan?) palagi na lang nila akong iniiwan :((( How sad noh? Iniiwan ako nang di ko alam ang tunay na dahilan basta ang sinasabi lang lagi nila sakin "sorry ayoko lang na masaktan ka" o kaya naman "you don't deserve me", meron pa ganito "pasensya na naging marupok ako.. minahal ko na pala sya sorry" at ang pinaka malala sa lahat "akala ko kasi nakalimutan ko na sya at ikaw na ang mahal ko... sorry nagkamali pala ko..". Oh di ba? Mga bwisit na hinayupak nga eh! Nanggulo lang ng may buhay ng may buhay psh. >.<

Kaya so after that many damn relationships i had(so many talaga  enoh? yabang hahaha) napagtanto ko na ayaw ko na... tama na.. Nakakastress.. Nakakapagod ng masaktan, maiwan, umiyak, makipag away at makipag agawan ng mga walang kakwenta kwentang tao -___- Bitter na kung bitter. E sa nakakabadtip lang kase ee.. Ligawan, magiging kayo sa katapus tapusan aabot din naman pala sa BREAK UP hahahaha so funny! Sayang oras, effort, trust at yung love.Pero kahit na iniiwan ako ng lahat ng hinayupak ng mga lalaking yun... Di ko pa din naman masyadong nadama na kawawa ako dahil sa mag isa na lang ako o iniwan na ko.. Kase may Friends naman ako na laging naka suporta sakin.. They never leave me.. They always told me na "hayaan mo na yun gago ding yun... madami pang lalaki sa kalawakan... mga lalaking di ka iiwan o ipagpapalit..sa ganda mo ba namang yan, bulag na lang ang di mabibighani dyan.. tsaka andito pa naman kami di ka namin iiwan at pababayaan" Oh ang swerte ko pa din noh? I still have my friends ALWAYS. Kaya kahit na broken hearted ako, di ko masyadong nararamdaman, masaya pa din ako... masaya pa din akong tingnan sa harapan nila.. Pero syempre pag ako na lang, boom! dun ko na nararamdaman yung sakit, sakit na iniwan na naman ako.. na nalaman kong niloko lang pala ako o rebound lang pala ako.. Sa mga oras na din yun lang ako umiiyak.. ayaw ko kasing mag alala sila sakin.. na makita nilang weak ako.. at ayoko rin kasing ipaalam sa mga hinayupak na yun na nasaktan nila ako ng sobra.. gusto ko na ang alam nila ok lang sakin.. Pero tanga na lang sila kung magagawa nilang maniwala sa pagpapanggap ko...

Mabilis na lumipas ang araw, linggo, buwan, taon...

I'm proudly to say na  2 years na akong single, palakpakan! wooooh! hahahaha XD

At the same time, 2 years na din yung promise ko sa sarili ko na di na ko ulit magmamahal.. At kung sakaling may manligaw man, hinding hindi ko seseryosohin.. Ginawa ko lahat ng paraan para magawa ko yun.. Pero sabi nga nila: Pag naramdaman mo na yung true love, kahit anong gawin mo di mo na ito mapipigilan pa.

There is someone who came into my life.

He was so kind, caring, sweet, and friendly.

Ibang iba sya sa lahat ng mga lalaking nakilala ko.. Kabaliktaran sya ng mga hinayupak na yun.. Kaya nga nagawa kong baliin yung promise ko sa sarili ko.. I fell for him unexpectedly.. Masaya ako kasi naramdaman ko uli yung feeling ng inlove but at same time nalulungkot at natatakot.. nalulungkot na baka di nya ko kayang mahalin din.. natatakot na baka maranasan ko uli yung past relationships ko na binaon ko na sa limot..