Senden Vazgeçmem

1.Bölüm

Arkadaşlar yeni kitabım. Umarım beğenirsiniz. Keyifli okumalar :*

***

''Hadi Eylül git ekmek al.'' diyerek mutfaktan bağırdı annem.

''Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.''

''Eylül! Hadi.''

''Ya off anne .''

''Oflama. Git bana bakkaldan ekmek al.''

''Tamam be.'' dedim ve üstüme ince bir hırka alıp, annemden para aldım. Eğer gitmeseydim tüm gün boyunca başımın etini yerdi. Ve bu isteyeceğim en son şey.

Evden çıktığım gibi koşturmaya başladım. Bir süperman edasıyla.. Yola bakmadığım için, koştururken birine çarpmıştım. Omzumu hayvan gibi ezdi lan!

Yukarı doğru baktığım anda 'besmele' çektim içimden. Lan bu insansa ben domuzumdur herhalde!

''Al gırdın gırdın. Yavaş be. Hayvan gibi çarptın, omzum çöktü.''

''Sakin lan. Bu ne çene. Hem kendin önüne bakmıyorsun, hem de senin dırdırını ben çekiyorum. Bir git ya.''

''Allah Allah. Öküz gibi çarpmasaydın. Hem suçlu hem güçl-'' diyemeden çocuk göz devirip yanımdan ayrıldı.

Arkasından, ''Öküz.'' diye bağırdım ama takmadı.

Tabii takmaz, sen eşya mısın?

İç ses, ses kes.

İç sesin iğrenç esprisinden sonra hayattan soğumuştum. Neyse ben nereye gidecektim ya? Nereye gideceğimi unuttum bu öküz yüzünden ya! He hatırladım tamam.

Bakkala gidip, hızlı bir giriş yaptım. İki tane ekmek aldıktan sonra aklıma Pepe geldi.

İki ekmek aldım eve gidiyorum

Biri büyük biri küçük iki ekmek aldııım.

Artık susmalıyım cidden. Yoksa iyice saçmayalacağım. Hemen eve doğru geçiş yaptım.

''Eylül! Neredesin kızım sen?'' diyerek lafa başladı annem.

''Geldim işte anne.''

''Tamam.''

''Ben odamdayım. Bir daha asla iş yapmam be.'' dedim atarlanarak ve yukarı odama çıktım. Evet, evimiz 2 katlı. Çok cool değil mi (Hava atmak haram :D)