Temiz İş

Yetimhane

Ben Korkut Soylu.İstememiştim böyle olmasını küçük yaşta babamın bizi terk etmesini.Sırtımı yaslıyacağım adam bir anda ortadan yok oldu.Ummadığımız anda bırakıp gitti bizi,yapayanlız kalmıştık.Çok geçmeden de tek umut noktamıda kaybetmiştim.Babamın gitmesi onu çok yıpratmıştı.Babam gittikten 2-3 ay sonra annemide toprağa vermiştim.

Bende böyle istemezdim küçük yaşta bu kadar yük ağırdı.Tabi kim isterki benim gibi birini zaten olan 2-3 akrabamızda istemedi beni haklılardı.Umutları hayalleri olan insana bir anda tüm kapılar suratina kapatılmıştı.Tabiki yaşım dolasıya kadar yetimhaneydi.Umutlarıma kelepçe vuran 4 tarafı parmaklıkla çevrili Mini hapishane.Ne vardı annem yaşasaydı ben çalışıp ona baksaydım.Yetmez miydi hayli hayli yeterdi.Annem annem...

Enver'den(Korkut'un YetimHane Arkadaşı)

Gözümü açtığımda Korkut'un sayıkladığını fark ettim.Her zamanki gibi sayıklıyordu.Sayıklamakla haksız değildi kimin süper süper düzgün yaşantısı hayatı olduki buraya geldik.Yataktan kalkıp yanına gittim.

"Korkut kalk lan sayıklıyon gene."

Sıçramıştı gözlerindeki burukluğu görebiliyordum.Hepimiz gözünde vardı o burukluk.Boşlukta kalmak.Diğerler insanlardan neyimiz eksikti ki bu durumdayız.Kadermiydi bu lanet olasıca bir kader.

Korkut'tan

Enver'in dediğine göre sayıklıyormuşum.Her gece gördüğüm rüya.Annemi toprağa verişim.Kapıda gene gözüktü yetimhane bakıcısı ruh hastası Hakan.

"Kalkın kalkın.Kalk lan saat kaç oldu.Geçin siraya çabuk."

Bağıra çağıra girdi gene odaya.İtekleyerek kaldırdı milleti sıraya soktu.Her zaman olduğu gibi kendi işlerini bizlere dağıtarak biz yapıcaktık.Sefasınıda o sürücekti.

"Başta olmak üzere herkez yatağını toplasın.Anladınız mı beni?"

Hepimiz başımızla onay verdik.

"Enver tualetleri sen temizliceksin."

Gene pis iş Enver'e kalmıştı.

"Korkut yatakhane sil süpür işlerini yapıcaksın."

"Murat koridora paspas yapıcaksın."

"Kaan etrafın tozunu alıcaksın."

"Yarım saat içinde biticek kontrole gelicem geldiğimde eğer bir eksiğinizi hatanızı görürsem olucakları biliyorsunuz."

Kimseden çıt çıkmıyordu.Çıkıp gitti yatakhaneden.Oldu beyefendi başka emriniz varmı.Bıraktı gene işleri bize.Dağılmıştı bir anda herkes işlerinin başına.Aldım elime süpürgeyi temizlemeye başladım.Bitirdiğimde Hakan olucak şerefsiz gelmişti.

"Aferim aferim bitirmişsin güzel güzel beğendim."

İşler bittiğinde kahvaltıya geçmiştik kahvaltı denilebilmesi için bin şahit lazımdı.Süper bir menü bir dilim ekmek iki tanede zeytin.Devletten aldıkları paraları kendi ceplerine tabikide.

Yemegimizi yedikten sonra müdür odasina çağırmışti beni hicte hayra alamet degildi.Kapıdan girdiğimde karşımda 4 tane ızbandut gibi adam duruyordu.Tam psikopat diceğim adamlardı.Müdürün yanına yaklastım karşısında takım elbiseli kır saçlı bir adam oturuyordu.Acaba neden müdür çağırmıştı beni,bu adamların ne işleri vardı burada.

"Korkut otursana evladım."

Bi anda sıçradım.Adamın tam karşısındaki koltuğa oturdum.