Süzüldü gözlerinden gökyüzü,
Hüzündü gözlerimde gül yüzün,
Sil güzü, sen güzsün,
Seni bulmasınlar diye dünyanın üstü okyanusla örtülü.
Bozuldu, saçlarının tel örgüsü,
Soyundu ruhunun ten örtüsü,
Sürüldü gözlerinin süngüsü,
Sür güzü, bu tarlanın hasadı üzüntü.
Ne kışla geldin, ne bahardan farkın var
Ne yardan, ne hardan, gözümde sen buhardan,
Seni aradığım kitaplar da bulamadım da,
Bekliyorum,Beni bıraktığın o sahafta.
Göz ucumdan nağmelerine, diz dibinde melodiler,
Sen uçurumsun da, atlamıyor nağmeler,
Sen ucunda bu hayatın, atlayan sahifeler,
Gözyaşlarım beni bıraktığın o sahildeler.
Bir sahaftayım, ardım sıra sahiller,
Taşlar, yağmur, sırılsıklam hayaller,
Dağlar, bu yamaçlardan habersizler,
Sen yaşıyorsun, benden habersizce.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eflatun
PoetryAçıklama: "Aşk ile yüklenmiş dizelerden, Dizlerinizde uyuttuğunuz şairlere gelsin" Uzun süredir düşündüğüm bir kitaptı. Hem isim olarak hemde içerik olarak. İsim olarak çok sevdiğim bir arkadaşımdan esinlendim. Kendisi iyi bir yazar, derin bir yazar...
