Margo's P.O.V
Ano ba yan. Akala ko kakampi kami. Akala ko ba best friends until the very end. Akala ko na itong friendship namin forever.
Eh, alam naman natin lahat. WALANG FOREVER. Wag niyong ipilit. Sa pag ibig ba o sa friendship. Nothing lasts forever. Nakaka bwisit talaga ang Andrea na iyon.
Ay, oo nga pala. Eto na kayo nakikinig sa speech ko hindi niyo pala ako kilala. Ako nga pala si Margo. Normal lang naman. Nag-aaral, nakikinig sa music araw-araw. I fall in love and get my heart broken easily. I don't like people and sarcasm is my only defense.
Bago kayo mag- judge sa akin. Hindi po ito love story. Ano akala niyo sa akin? Hopeless romantic? Hindi no kung gusto niyo ng love story doon kayo kay Andrea. Naniniwala sa forever at true love rin ako noon. Eh bakit ba hindi na ngayon? I grew up. I know that forever does not exist so I won't even waste my time considering that there is such thing.
Oh well, I'm not here to tell you about some pathetic love story in which the ending is so predictable. I'm here to tell you about revenge. How I did it and why. And I'm also going to teach you something your parents, teachers, and fairy tales didn't tell you. Walang "good people" sa mundong ito. Society is disgusting. Pero naniniwala ka na may pag-asa pa ang mundo? Asa pa,bata. There is no such thing as a "happily ever after". There are only broken hearts and broken promises.
BINABASA MO ANG
Plastic
Teen FictionKapag ang akala mong best friend mo, nang traydor sa yo, ano gagawin mo? Tatanga ka lang ba? O ipatitikim mo siya ng revenge? Revenge na hinding hindi dapat siya nanloko sa iyo.