I'm Inlove With Mr. Cassanova [Editing]

IIWMC: Melvin Basmayor

_____________

A/N: Sorry for long wait again huh? Dapat kahapon po update nito kaso nakatulog po ako tpos nakalimutan ko po :-)

Tnx po sa mga suporta nyo sa story ko :-)

_________________

BA: Melvin Basmayor

(Francelle's POV)

Pansin ko lng si nitong mga nakaraang linggo lgi nlng tulala si Catherine. Di na sya maligalig tulad ng dati.

Bumalik na nga pla ako sapagiging nerd ko pti sa dati kong section. So bali section 1 na ulet ako.

Ung tungkol sa confessions? Ayun walang kasawaang rejection ang inabot ko. Pero ok lng. Ganyan daw pag nagmahal ok lng masaktan. Masakit mang isipin pero kailangan kong tanggapin.

"Ms. Punio sabi ko sino si Basilio."

Nabalik ako sa realidad ng lakasan ng teacher nmin ung boses nya.

"Palibhasa kasi walang ginawa kundi pagpantasyahan si Raniel babe"sigaw ni Kristine.

Nagtawanan nmn ang mga kaklase ko. Ako? ito nakayuko sa sobrang hiya.

"Panget! D nmn kau magkakatuluyan kaya wag ng mangarap!" sigaw nung isa nming kaklase.

Tumayo ako tpos lumabas. Di ko na nakayanan ang hiya. Si Raniel? Asa pa ako na ipagtatanggol. E isa lng nmn akong hamak na panget na may gusto sa knya.

Dumeretso ako sa garden.

Umiyak akong umiyak dun. Nagtataka ba kau kung bkit hindi ako sa music room dumeretso? May nagkaklase dun bka makaistorbo ako dun.

"Huhuhu T_T"

Nakakainis nmn eh! Lagi nlng ako napapahiya. Pwede bang kahit isang araw wag akong mapahiya? Khit oras lng. Nauubos na ang luha ko eh.

*plok*

"Umuulan pla"

Salamat sa ulan kc di nila malalaman na umiiyak ako.

Dhil din sa ulan kaya ko nakilala si raniel.

11 yrs. ago....

>>>>FlashBack

Nandito ako sa park. Kc nag-away ung parents ko.

Lagi nlng nilang pinag-aawayan ang negosyo. Minsan nakakalimutan na ni papa na nag-exist ako sa mundong to. Kc puro pera ang gusto nya, samantalang si mama ako lgi ang inaalala. Arranged married silang dalawa. Hanggang ngayon si mama prin ang sinisisi ni papa.

Umiyak lng ako ng umiyak kc narinig kong ainabi ni papa na ibebenta na daw niya ako sa isang hapon.

*plok*

Nako! wala akong payong! Malayo pa nmn ang bahay ko dito.

Huh? T-teka panung nangyaring walang pumapatak skin?

Tumingala ako tpos may nakita akong bata kcng taon ko siguro to. Cute sya.

Pinapayungan nya ako.

"Wag kang magpaulan kc maganda ka mahirap magkasakit."svi nya

Napangiti ako dun tpos tumango

"Umiiyak ka?"tnong nya

Umiling ako

"Umiiyak ka eh"sya

Tpos naglabas sya ng panyo at binigay nya skin.

"Salamat"savi ko

Ngumiti sya

"Johnjohn nga pla"svi nya tpos lahad ng kamay skin.

"Marie :-)" svi ko tpos nagshake hands kmi.