İnsan neden yalnız kalır.
Yalnız mı bırakılır?
Yoksa bu bir seçim midir?
Benimki ne bir seçim ne de yalnız bırakılma.
Öylesine yalnızım işte.
Boşlukta savrulup duran.
Kimsenin el uzatmadığı
Kimsenin görmediği
Anlamadığı öylesine biriyim işte
Çok arkadaşım var ama aslında hiç yok.
Canım diyenler kardeşim diyenler bir arkadaş bile olamadılar.
Kime anlattıysam kimse dinlemedi bile.
Galiba hiç kimseye anlatmamam gerekiyordu.
Mutluyum dediğim bir ânım bile yok.
Geçmişim her anı kötü anılarla dolu
Hiç bir şey zevk vermiyor.
Herşey de bir umutsuzluk.
Geleceğim belki de hiç olmayacak.
Ölüyorum kimse görmüyor.
Ruhum yavaş yavaş yok oluyor.
En çok anlamasını istediğim insanlar onların umurlarında bile değilim.
Hep ikinci plandayım.
Bu dünya anlamsız
Ama herkes onun için yaşıyor hatta onun için onu yok ediyorlar.
Neden ben niye hep ben
Ben neden hak edemiyorum birinin sevgisini
Şimdi ben ölüyorum kimseden habersiz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yalnızlık uğruna
Non-Fictioninsan neden yalnız kalır. Yalnız mı bırakılır? Yoksa bu bir seçim midir?