Onun Annesiyle tanışmak çok istiyordum, ama bir türlü vakit bulup gidemiyorduk veya o beni annesiyle tanıştırmak istemiyordu. Günlerden sanırım cumartesiydi ve yine her zamanki gibi boş boş geziyorduk. Tam onların evin önünden geçerken bir kadın bize doğru yürümeye başladı bir tanıdık falan sandım ama meğersem gelen kişi annesiymiş. El eleydik ani bir hızla elini bırakmaya çalıştım ama elimi o kadar sıkı tutuyordu ki gücüm yetmedi. Biraz geçtikten sonra yanımıza geldi heyecandan dilim tutulmuştu kekeleyerek merhaba dedim ve elini öptüm. Bana o kadar güzel bakıyordu ki onu kendi annemi gördüm sanki. Çok güzel bir duyguydu bu. Sevdiğin adamı bu yaşına getiren, büyüten, besleyen, bana hazırlayan Anne karşımdaydı. Kayınvalideler sevilmez ama o benim için kayınvalide gibi değildi öz Anneydi sanki o kadar kanım kaynamıştı ki bu gerçekten tarif edilemez bir duyguydu. Yanımızdan ayrılırken tekrar elini öptüm ve kendinize iyi bakın dedim. Koca burunlu manitam da çaktırmadan bana gülüyordu duygusuz yaD:D.
Her neyse bugünde aksiyonlu bitti, her günüm onunla güzel, her anım onunla güzel...
