A Year with You

TWO

This chapter is specially dedicated to agentayasethehunter. Thank you for your support and for patiently waiting. I owe you this update.   ;)

------------------------------------------------------

Agad siyang niyakap ng kanyang ama ng makalapit ito, pero for Kim it feels like new for her. It's been years simula ng maramdaman niya ang presence ng ama kaya hindi na niya alam how it feels to have one.

" Kamusta ka na? Kamusta ang iyong ina? Okey pa ba- ", hindi na niya naituloy pa ang sasabihin dahil biglang nagsalita si Kim.

" Tay. Anong nangyari sa kakambal ko? ", her tone was way too serious as if she's demanding for an answer.

" Okey. Come inside. ", simpleng sagot ni David as he leads Kim.

" Anong lugar 'to? ", hindi niya mapigilang itanong habang pinagmamasdan ang bawat parte ng lugar na kanyang dinadaanan. Hanggang sa nasa may isang mahabang hallway na sila ngunit nanatiling tahimik ang kanyang ama hanggang sa tumigil ito sa paglalakad ng tumapat sila sa pinakadulong pinto.

" Dito ang magiging kwarto mo. It takes time to know the truth Kim, so you need to stay. ", baling sa kanya ng kanyang ama.

" P-pero pano si inay? Walang mag aalaga sa kanya..", sagot niya dito.

" Ako na ang bahala sa kanya. Bukas na bukas sisimulan mo ng tuklasin ang katotohanan. ", naguguluhan man ay wala na rin nagawa si Kim kundi ang sumang ayon, desperado na siyang malaman lahat ng lihim na natatago sa likod ng pagkamatay ng kanyang kakambal.

Agad siya pumasok sa loob ng kwarto, simple lang ang loob nito. May ilang librong tungkol sa history ng Amensia at kung anu-ano pa na nakapatong sa study table. Sa di kalayuan ay andoon ang isang single sized bed. Agad niyang nilapitan ang kabinet na nasa kabilang bahagi ng kwarto at agad binuksan ito.

Naroon ang mga damit na sa palagay niya ay mga bagong bili at sa totoo lang ay nagustuhan niyang lahat iyon. Ngunit isang bagay ang nakuha ng kanyang pansin, isang box ang nakalagay sa ilalim na part ng kabinet.

" Ken. ", pabuntong hininga niyang sabi as she open the box and automatically saw their picture together when they were eight. Flashes of memory comes flooding back to her mind, and one particular memory for her is unforgettable.

" Kim dalian mo, baka hindi na natin abutan ang parada. Dali! ", sigaw ni Ken sa kakambal na halos humahangos na sa pagtakbo. Nanggaling pa kasi sila sa gubat para sana tumambay sa hide out nila which is yung tree house ng maaalala nila ang parada ng mga maharlika.

Both of them has the same features, they even had the same built and height. Identical physically but differ in their likes and beliefs.

Ken is so fond of the royal bloods, unlike Kim who find it so pathetic to even idolized them. Hindi siya fan ng mga maharlika lalo na sa kinagisnan niyang maling pagpapalakad ng mga ito sa Amensia gaya ng ipinamulat sa kanila ng kanilang ama, ngunit ang kakambal niya kulang na lang ay magpa-autograph sa mga ito sa sobrang paghanga niya.

" Ano ba  ang special sa mga royals na yan Ken at sobra mo sila hangaan ng ganyan? ", halos hinihingal ng sagot ni Kim, tumigil siya sandali at itinuon ang kanyang mga kamay sa kanyang tuhod just to breath.

Tumigil din sa pagtakbo si Ken ng mapansing tumigil ang kakambal.
" Kim, nagkakamali si itay. Mabait ang mga maharlika at hindi sila makasarili. Basta maiintindihan mo din lahat.", iiling iling na lang si Kim sa sinabi ng kakambal. Ilang beses na nilang pinagtalunan ang issue na ito pero pinagbibigyan na lang ni Kim ang kakambal para wala na lang gulo dahil alam niya na hindi na niya mapapagbago pa ang isip ni Ken.