Saçma İmkansızlıklar

İkinci Gün

Sedef sabah namazına kalmışdı, hala aklında o gördüğü rüya vardı , abdest alıyordu birden bi irkilme geldi içine, dilinde şu söz hayrolsun yarabbim haķkımda hayırlısı olanı bana nasib eyle, ardından ezan sesini duydu öyle güzel geliyorduki kulağına, bir an hiç bitmese keşke diye geçirdi içinden her ne kadar olduğu mahalle berbat biyer olsada ezan ,en yakın camiideki imamın sesi, bir başka güzel geliyordu insanın kulağına, ezan bittikden sonra niyet etti kıldı namazını duasını edip tesbihatını yapıp yattı tekrar yatağına ve düşünmeye başladı o kadar yer varken niye biz buraya geldikki diye ama bu sorusuna bir cevap bulamamışdı, bir zaman sonra her neyse diyip dua edip yattı daldıki tekrar uykusuna yine o aynı ses ve aynı bulanık görüntü, sedefe geeel diyordu sedef yaklaşdıkça sanki biraz aydınlanmaya başladı herşey sedef sen kimsin diyebilmişdi sadece rüyadaki kişi gel beni kurtar bu azapdan diyordu sadece sonra sedef dahada yaklaşınca har har ateş olan bi yere doğru yürüdügünü fark etti o kadar sıcakdıki bi buharında bile bir insan erirdi , sedef rüyada bile olsa böyle bişeyi görünce tabi korkmuşdu ama hala tam anlamıyla o kişiye yaklaşamamışdı sanki , olduğu yerde sayıklıyor gibiydi dua etmeye başlamışdıki tam rüyasında kanter içinde gözlerini açtı , öyle korkmuşduki bu rüyasından ama bir yandanda merak ediyordu tabiki bir an saate baktı ve sabah olduğunu fark etti gidip önce bi elini yüzünü yıkadı ve sofrayı hazırlamaya başladı , evde sofrayı her zaman sedef hazırlardı, sedef sofrayı hazırladıkdan sonra ailesini kaldırmaya gitti sonuçda daha henüz bu şehre geleli bir gün olmuşdu ve evin silinmesi gereken bir çok yeri vardı , annesinide uyandıran sedef babasını ve kardeşlerinide uyandırdıkdan sonra sofraya geçtiler her kes için farklı bir duyguydu bu şehirde olmak ortama bir sessizlik hakim olmuşduki sedef bu sessizliği bozmak adına babasına baba biz buraya neden geldik diye bir soru sordu, ardından babasıda şu cevabı verdi : böyle gerekdi kızım ben istemezdimki denizliden ayrılalım ama işte elimdende bişey gelmiyor kaçamak bir cevapdı bu sedef için, ardından kapı çaldı sedef bir an Allahım inşallah şu ďünki kadın değildir diye içinden geçiriyordu kimo dedi , benim kızım diye bir ses geldi kapının arkasındaki ses hatice teyzeden başkasına ait değildi bir an içinden Allahım ben ne günah işledim diye geçirdi ardından kapıyı açtı ve hatice teyze birden içeri girdi ellinde bir tabak vardı tabağıda sedefin eline tutuşturdu ve hatice teyze önde sedef arkada girdiler mutfağa, sedef her ne kadar hatice teyzeyi sevmemiş olsada misafir sonuçda diyip sessizce yürüyordu hatice teyzenin arkasından mutfağa girdiklerinde sedefin babası hasan hatice teyzeyide sofraya buyur etti tok olduğunu söyleyen hatice teyze eve alışabildinizmi ? diye sordu hasan amca evet alışmaya başladık dedi ama tabi burası yeni biyer mahalleye ve insanlara alışmak biraz zaman alıcak dedi ardından çocuklara dönmüşdü , siz ne kadar tatlısınız öyle diyip yanaklarını koparacakmış gibi sıkmışdı hepininde tabi canları acıyan çocuklar yanaklarını ovalamaya başladı arada senanurunda yanaklarını sıkan hatice teyze bir an ben çocuk değilim diyen bir ses duydu bu ses senanura aitti bir yandanda yanaklarını ovuşturuyordu senanur hatice teyze şaşırmıştı ama yinede bişey dememişdi senanura ve dönerek senanura ama çok tatlı duruyosun dayanamadım demisti tabi senanurda donup kaldı , aklından şu söz geçiyordu senanurun dün bir bu gün iki bu kadın hayırdır ya hadi neyse bakalım yakında anlaşılır diyip çayını yudumlamaya devam etti ve kahvalı böyle hatice teyzenin soru yağmuruyla devsm etti .