Hotter than a Potter

3. Baaldag

Die avond ging ik vroeg naar bed. Ik lag te piekeren tot 2 uur 's nachts, over wat mijn ouders ervan zouden vinden dat ik op een griffioen had gereden. Zouden ze boos zijn dat ik iemand had verwond? Ik zuchtte, als Dracius maar in orde zou zijn. Hij was geweldig, hoewel ik had gezien dat hij gevaarlijk was. Met Dracius als laatste gedachte viel ik in slaap.

Ik word wakker door een te kort aan zuurstof. Ik schiet in paniek overeind en probeer diep adem te halen. Waar kwam dat vandaan? Ik ga met mijn hand langs mijn keel, om te controleren of ik een ketting om heb. Niks. Ik knijp mijn ogen samen en pijnig mijn hersenen. Snorretje springt op bed en geeft me kopjes. Ik zucht moeizaam, aangezien ik toch niet op een antwoord kan komen kan ik me maar beter klaar maken voor het ontbijt. Gelukkig kan ik vandaag wel m'n kousen vinden. Ik stommel naar beneden en schuif aan tafel. Als eerst komen alle uilen met brieven de zaal binnen. Een regen van uilen en brieven storten neer. Ook voor mij arriveert een rode enveloppe.

"Sam, dat is een brulbrief, maak hem snel open anders gaat hij op orkaanniveau gillen!" Ik knik en met grote ogen en zweterige handen maak ik de brief open.

"SAMANTHA ELOISE BELLA SHEPHARD WAT DACHT JE TOEN JE DIE GRIFFIOEN BEREED?! HIJ GAAT EVEN IEDEREEN KNUFFEL GEVEN?! NOU MOOI NIET MADAME! JE HEBT IEMAND VERWOND! JE HAD VAN SCHOOL KUNNEN WORDEN GETRAPT! EN DAN?! DAN HAD JE GEEN BEROEP KUNNEN UITOEFENEN EN KON JE IN DE DREUZELWERELD GAAN WERKEN! BOVENDIEN HEB JE EEN VAN DE DOCENTENz IN DE PROBLEMEN GEBRACHT! ALS DIT NOG 1 KEER GEBEURT HALEN WE JE VAN SCHOOL, BEGREPEN JONGEDAME? !" De brief verscheurt zichzelf. Mijn ogen zijn groot en mijn mond staat open van verbazing. Dat was mama's stem! En ze was flink boos... Ik boog naar voren en at snel mijn eten op. Mijn haar viel als een gordijntje langs mijn gezicht. Toen ik vol zat rende ik naar boven met Nicky op mijn hielen.

"Boterbloem!" Gilde ik terwijl ik doorrende. Achter me hoorde ik de dikke dame mopperen. Het kon me niets schelen. Vandaag was het zaterdag dus ik pakte mijn bezem.

"Sam, Sam wacht nou!"

"Nee Nicky! Ik moet naar Hagrid! Ik moet het hem uitleggen! Ik heb hem in de problemen gebracht!" Schreeuwde ik. Nicky draaide de deur op slot.

"Sam! Luister nou!" Terwijl Nicky me tot reden probeerde te brengen zocht ik een vlucht route. Ons raam staat open, ik moet het proberen! Ik stap op mijn bezem, negeer Nicky en zet hard af. Ik vlieg door het raam.

"Tot straks Nicky!" Gil ik over mijn schouder en ik zet koers naar het huisje van Hagrid. Ik spring van mijn bezem en ren de laatste paar meter naar het huisje. Ik klop drie maal snel achter elkaar en storm dan naar binnen.

"Juffrouw Shephard!" Verbaasd kijkt Hagrid me aan. Muil likt aan mijn hand en springt tegen me aan. Ik kroel hem op zijn koppie maar duw hem dan van me af.

"Hagrid het spijt me, ik had nooit zo koppig mogen doen bij de griffioen! Ik-" Begin ik, maar Hagrid maakt een wegwerp gebaar.

"Juffie jij mag met mij mee, van school moest ik een straf verzinnen, nou die heb ik nu! Vanavond, half negen bij mijn huisje en geen minuut later! En neem je staf mee, het kan riskant worden! En dan nu, thee." Ik knikte en liet me op een stoel vallen. Muil kwam naast me zitten en ik aaide hem over zijn koppie. Peinzend over wat mijn straf zou kunnen zijn  staarde ik voor mij uit. Hagrid zet de thee voor me en vertelt over zijn eerste week als docent. Dat hij het heel spannend vond en dat hij blij was dat de griffioenen kinderen zouden krijgen. Ook vertelde hij nog een keertje over hoe hij aan Muil was gekomen. Ik hoorde het allemaal niet. Alles was ver weg en ik zat in mijn eigen land. Wacht, mam had gezegd dat ik een docent in de problemen had gebracht, maar Hagrid klonk probleemloos. Wie had ik dan in de problemen gebracht? Ik besloot het te vragen en wachtte tot Hagrid klaar was met zijn verhaal.