All we need is Me & You

Part 1 - The Beginning

I am a shy girl, I was always bullied at school. They laugh at me, tease me, and do bad things to me. Why?? Hindi ko alam kung bakit. Wala akong kakampi sa mundong ito kundi sarili ko, ang kapatid ko at ang best friend ko lang. Even my parents are ashamed of me. Ikinahihiya nila ako bilang anak nila. Wala daw akong social life, walang class, wala daw akong pakialam sa business namin, dahil doon hindi daw ako makakatulong sa kompanya namin. Tanging ang kapatid ko lang ang pinagtutuunan nila ng pansin. Although minsan nakakaselos yung binibigay nilang attention sa kapatid ko, binabalewala ko nalang. Sanay na ako at hindi na yung big deal sakin. Kung ano ang turing nila sakin, ganun din ako sa kanila.

I am Johanna Ivah Fuente and this is my story.

I was on my way to the library to meet my friend. My friend whose always on my side even when the world is all against me. I hear whispers everywhere. Nakatayo ako sa may sidewalk at nag aantay ng taxi na masasakyan.

"Uggghhh! Tumitingin ka ba sa dinadaanan mo!? You stupid girl." May nabangga akong babaeng maganda. May kasama siyang dalawa pang babae.

"I'm sorry. I'm really, really sorry." Hindi ako makatingin sa kanya. Nakayuko lang ako habang nagso-sorry ng paulit-ulit sa kanya.

She rolled her eyes on me. "Wow, marunong ka palang mag sorry nuh. Kulang pa ang sorry mo sa pagbangga sakin. Ewww, may germs na tuloy yung dress ko. Bagong bili pa naman to."

"Sorry talaga. Hindi ko naman sinasadya. Pasensya na. Please forgive me." I was begging for her forgiveness. Pero parang hindi niya ko papatawarin.

"You really want me to forgive you."

"Yes, I do. Please."

"Okay, why don't you kiss the bottom of my shoe and then I'll gladly forgive you."

What she said was loading in my mind. The bottom of her shoe? Kiss? I woudn't want to do that. Pero hindi niya ko mapapatawad pag hindi ko ginawa yun. I kneeled with doubt in my mind. Then my face came close to her shoe. But surprisingly, dumating ang friend ko na to the rescue.

"Excuse me, uhmmm kung hindi ako nagkakamali ikaw ang bumunggo dito sa friend ko. Kaya wala siyang kasalanan sayo." Ang taray ng mukha ng friend ko. At mukhang ready makipagsagutan to ah.

"Ivah, tumayo ka dyan. Baliktad e, dapat itong mukang asungot na to ung humalik sa sapatos mo."

"Ah, excuse me? Asungot? Sino? Ako?" Mukhang pissed off yung girl sa sinabi ng friend ko.

"Yes, ikaw. Actually mas masahol ka pa sa asungot kasi wala kang class. You're taking advantage of my friend. You're a coward na walang alam kundi insultuhin ang iba. Look at yourself, akala mo perpekto ka. Tignan mo nga may wrinkles ka at may eyebags. Yung legs mo puro piso then yung kilikili mo may buhok pa ata. Wow, defenitely ewwww ung hair mo, frizzy at mukhang binanahayan ng lisa at kuto."

Napanganga ung girls at namumula na dahil sa inis.

"Kayong dalawa, ganun din kayo. Grabe kayong tatlo. Alagaan niyo nga sarili niyo."

Napanganga na lang din yung dalawang girls.

"Ughhhhh. I hate you!! Tara na nga girls." Hindi na nakapagtimpi yung girl at umalis na sila.

"Crizzy, ang rude mo naman dun sa mga babae."

"Well, I saw what happened. And I know na sinadya nila na banggain ka para lang ma-criticize ka. Na-feel siguro nila na ganyan ka. Of course, I don't want them to criticize you and shempre also para maturuan ng leksyon yung mga babae na yun."