Uzak yıldız denince çocukluğum geliyor aklıma.Yıldızlar kadar uzak ama onların ışıltısının yitirilmemesi gibi hep aklımda.Çocukken daha mutluyduk sanki.Ya eskiler güzeldi yada eskidenmi güzeldik,yoksa eskilerimi özlüyoruz bilinmez.Birisini seversin kalbin kadar yakın olup istediğinde dokunabilecegin kadar yakın diğer taraftan yıldızlar kadar uzak olduğunu düşün napardın. Severmiydin yoksa vazgeçip sevgisi yalnamışmı dedirtirdin yoksa onu sevip vazgeçmeyince sülük orosbumu? insanalrın ağzı ne kadarda gevşek oldu ya sevince sevmedi vazgećince vazgeçti oluyor.Sonra yalan aşlar çıkıyor ortaya kimseyi sevemez oluyor insanlar çükü sen onu o başkasını döngüsü var. Belki de bu döngü yüzünden bu mutsuz hallerdeyizdir.
