Gidenlerin arkasından yaşanmışlıklara,ve bir daha hiç yaşanamayacaklara bir daha sigara,birkaç damla gözyaşı ve bilmem kaç milyon küfür heba edersin her gece her saniye kafanda defalarca onu öldürüp her sabah yine ona uyanırsın.geceleri özleminden burnundaki o sızıyı kimseye tarif edemezsinetsende kimse anlamaz seni.Bilirsin en zoruda özlemek değil midir zatenen zoruda özledim dön diyememek bir eline gururunu alırsın,bir elinede kalbini gururunu sıktıkça,kalbini yakarsın tıpkı gözyaşlarının yanaklarını her gece yaktığı gibi boğazına yumruk gibi oturur sessiz çığlıkların ard arda sigara yakar ard arda küfür edip defalarca yokluğuna sarılırsın sen sen olmaktan çıkar her gün o olursun,o kokarsın.Yok oluyorsun,o oluyorsunabaşka biri oluyorsun ve artık sen,sen olamıyorsun bir elinde kaybettiklerinbir elinde hâlâ kırık dökük umutların kırılmış umutların battıkça şuran tamda şuran çok acıyor o gelmiyor öpmüyor ve geçmiyor.Ruhun çıkarda bedeninden bir onun acısı çıkmaz ruhsuz bedenindenher hücren her saniye birer birer ölürken,özlemini dindiremezsin tek bir hücrende bile.ne kadar daha canını yakabilir ki yokluğu,nefes aldığın sürece mi yoksa başka biri daha canını yakana kadar mı,ne zaman geçecek kalbindeki sızı kalbin durana kadar mı kabuk bağlayan her yara iz bırakırruhun yaralarımla dolu.Her gece,gözyaşlarımla kanattığım yaram sızım acım geçmeyecek bedenim toprakla buluşana dek.Ne acı özlemek ne acı özledim dön diyememek dön desende dönmeyeceğini bilmek nefes alırken bile ölmek gün gelir gün gelirde o gelmez.
