EVIL|LIVE

*

Dla czego nie możesz być normalna?!

Te słowa ciążyły na mojej podświadomości przez te pieprzone osiem lat.

A to wszystko przez ten jeden dzień.

- Jina zaraz spóźnimy się do szkoły!

Krzyknęła moja starsza siostra Amelya.
Z wiązałam moje krucze włosy w długiego kucyka, a moje szare oczy podkreśliłam grubą czarną kreską.

Dzień miał być tak samo normalny jak każdy inny.

Jednak coś musiało się popsuć.

- Nie! Proszę nie!

Usłyszałam błagalne krzyki z pokoju Amely. Zeskoczyłam z łóżka i pobiegłam do siostry. W mojej głowie rysowały się najgorsze scenariusze.

Droga do pokoju zdawała się trwać wieczność. Kiedy moja blada ręka otworzyła drzwi zobaczyłam coś czego nie życzę nawet najgorszemu wrogowi.

Moja siostra wbita była w ścianę dwoma nożami przeszywajacymi jej brzuch. Jej policzki rozcięte były w obrzydliwym krwawym uśmiechu.

Obok okna stał chłopak może dwa lata starszy ode mnie. Miał krucze włosy i taki sam uśmiech jaki widniał na martwej twarzy mojej Amely.

- Śpij dobrze.

Szepnął i wyskoczył z okna.

Podbiegłam do siostry.
- Jeff.

Ostatni szept wydobył się z jej ust zanim zalały się krwią.

Nie byłam w stanie nic powiedzieć.
Usłyszałam szybkie kroki, mama i tata w lecieli do pokoju a ich twarze nie dawały rozpoznać co czują.

- Jina...czy ty.....o NIE!!
Moja matka podbiegła ze szlochem do truchła Amely.
- To nie ja....to.....Jeff.
Próbowałam usprawiedliwić czyn. Żałoba po siostrze i próba ochronienia się przed zarzutami to uczucie którego nie da opisać się słowami.

Rodzice woleli obarczyć mnie swoją córkę zarzutami niż starać się wierzyć w coś co wydawało się im absurdalne.

Tak oto moja normalna rodzina wysłała mnie na pewną śmierć w najsurowszym Psychiatryku. Na szczęście wypuszczono mnie za dobre sprawowanie i słuchy o podobnych morderstwach Jeffa.

W ciągu tych osmiu lat zdążyłam przysiąść sobie że nie umrę dopóki nie spotkam Jeff'a i nie za topię jego własnego ostrza w jego pieprzonej głowie.

Dziś w dzień mojego wyjścia nic nie będzie takie samo. Nic prócz nienawiści do pewnego teraz dziewiętnasto letniego chłopaka.

Witam na prologu. Mam nadzieje że jako tako mamy początek.

Do zoba ;)