Kimileri gülme, kimileri ise gözyaşı sebebi oldu bu acımasız hayatta...
Kimi zaman düşünmedi hayat can yaktığını, kimi zaman ise umursamadı. İstemedi belki, düşe kalka büyümemizi istedi, duvarlara çarparak, aşınarak...
Büyümüş olmam gerek ki o canımı düşünmeden, umutsuzca yada bilinçli olarak yakanın hayat yani senin olduğunu öğrendim...
Sen benim hayatım olmaya devam ettikçe ben aşınmaya dahada olgunlaşmaya yüz tuttucam... Ebediyen....
