Bugün her zamanki gibi sinemaya giddicekim sinema biraz korkunç bir sinema olduğu için sıra yoktur diye düşündüm sırada gerçekten yoktu hemen biletini alıp sinemaya geçtim abuk subuk rekamlar baktım sonra kapı birden kapandı. Rüzgar kapatmıştır diye düşündüm biraz yalnız gibiydim çünkü görevli de başka kimse yoktu. Tam korkulu anlara gelmişti ki kapkara oldu her yer ne oldu diye etrafıma baktım. Bir görevli geldi o an beyaz giyinmiş bir kadın çıktı filmde yüzünü göremiyordum yanına baktım görevli gitmişti boşver dedim içinden birden o filmde gördüm kadın çıktı bana bakıyordu yine yüzü saçları yüzünden görünmüyordu bağırdım sonra hayal gördüm sandım hemen sinemadan çıktım artık bida korku sineması izlemeyecektim. Televizyonda belgesel açtım ama yine o beyaz kadını gördüm bağırdım. O kadın artık hayatına bulaştığı anladım
Dışarı çıktım o kadın topluluk olan yerleri gelmiyodu hemen bir kalabalık olan dükkâna girdim10 dk sonra insanlar azalmaya başladı artık hiç kalmadı anda o yine çıktı beyaz kadın sonra kanlı bir sesle: benden kaçamasın! Sen gerçek değilsin diye. Bağırdım sen hayalin gelişim diye bağırdım bana: ben gerçeğin diye yanıma yaklaştı hemen kaçmaya çalıştım ama bedenim kaskatı kaldım yanıma geldi kulağama fısıldadı: o flim ve ben
gerçektik