MACIPRISA na . . .Yeess! I got 3rd place sa Pagsulat ng Tula.
Worth it! Sana pag nalaman mo maging proud ka sakin kahit di ako champion :)
Kahit nakaduty ako bilang isa sa mga press ng school, di ako mapakali at palibot libot sa venue.
Hapon na nung pumunta ako sa basketball game.
Hinahanap kita, palingon-lingon. Umaasa na sana makita kita.
Lage naman! Hanggang tingin nalang ako sayo.
Kaso wala eh! Di kita nasulyapan man lang.
Gustong gusto ko sabihin sayo na nanalo ako. Ano kaya magiging reaksyon mo?
Baka isnobin mo lang ako.
Nung tapos na yung game, lumakad na kami Ni Yelaaa palabas kasama si Garry.
Latang-lata ako kahit nanalo ako.
Paglingon ko, natigilan ako.
Ikaw! Nakita kita.
Nakaputing polo, nakapantalon.
Ang gwwwaaappooo moo!
Queen Ina potek.
Literal natulala ako.
Attract na attract ako sayo kahit ang gulo ng buhok mo.
Gusto kitang lapitan pero . . .
Bigla akong hinampas ni Yelaaa,
"Wuy! Tara na. Gabi na. Umuwe na tayo."
Hinila na nya kamay ko habang yung mata ko nakatingin parin sayo.
Galing mo talaga pumorma! Arrrkeeeyyy.
Nakasalubong ko si Forever sa labas ng gym.
"Hey Phoebe! Nakita mo sila Maine?"
"Uy Phoebee!"
"Huh? Oh?"
Lutang na naman ako. Hinahanap parin kita pero di na kita makita. Andami kasing tao e.
Sinamahan ko nalang si Forever papunta kela Maine. Sabay sabay na din kami umuwe.
Habang naglalakad ay inaalalayan ko si Maine, dahil bitch mode na naman dahil 5th place lang sya.
Hahahaha! Ang ingay namin sa kalsada.
Pero ikaw parin yung nasa utak ko kase ang gwapo mo talaga kanina.
Hinatid na namin sa sakayan si Dyosa at Maine.
At kami naman ni Forever ay naglakad papuntang footbridge. Inaaya nya ako kaseng kumain ng Sundae sa McDo.
Habang naglalakad kami, nabanggit kita sakanya, na ang gwapo mo kanina ganun ganun.
Sabi ni Forever, "Lage naman gwapo yune. Kailan ba hindi?"
Hahahaha. Oo nga naman! Tama naman.
Biglang lumabas sa bibig ko...
"Akin yun brad."
Sympre joke lang. Malabo yun!
Dinaan ko nalang sa pagsigaw yun nararamdaman ko.
Di ko man masabi sayo atleast malaya akong ipagsigawan sa mundo na...
"****** Iloveyouu!"
Sigaw ko habang nasa hagdan.
Niloko ako Ni forever na andun ka daw sa baba.
Pero wala naman.
Nung nasa tuktok na kami, patuloy ko lang sinisigaw na ....
"Mahal na mahal kita!"
Wala kasing tao nun sa footbridge kundi kami ni Forever.
Ayun niloko na naman nya ko na nasa baba ka ng footbridge.
Huminto ako sa gitna, sa harap ng madaming sasakyan dumadaan...
Sumigaw ako ng malakas na...
"Sana malaman mo na Mahal na mahal kita *******!"
At bigla akong hinila ni Forever, sabi...
"Uy! Ayun si *toot* oh!" Tinuro ka nya
Ay oo nga andun ka kasama ang barkada mo paakyat din kayo ng footbridge.
Queen ina yan! Ganda namang pagkakataon neto.
Agad kaming tumakbo pababa. Ang bilis ng tibok ng puso ko.
"Forever! Next time nalang tayo magsundae"
Tinatawanan lang ako nya ko.
Hiningal ako dun. Di ko alam gagawin.
Baliw daw ako! Hahahahah.
Oo nga baliw ako. Sumigaw ba naman dun at sakto pa talagang dumating sya.
Iniisip ko na baka narinig nya?
Pero malabo maingay sa kalsada
Pero kung marinig man nya yun, Edi wow kalabaw!
Parang tele serye lang no? May mga nangyayare din pala ganon sa real life.
Sa twing naiisip ko yun. Natatawa nalang ako.
Sirang plaka na naman tong utak ko, walang ibang tumakbo kundi ikaw! Pangalan mo itsura mo, boses mo, at kilos mo!
Ano ba naman yan? Jusquueee banana que! Kamote que!
Kung pagkain kalang, matagal na kitang kinain. Hahahah!
October 8 2015 ... di ko malilimutan yun gabi na yun.
BINABASA MO ANG
First Letter to the Moon
RomanceNo one grows tired of the moon. It is cratered with imperfections. It has a dark side. It is all alone in the sea of waters. HE is the moon on earth, and Maybe these words are not enough to define my feelings But, I will never grow tired of HIM.