"Amfi de oturmuş dersi dinliyormuş gibi yapıyordum her zaman ki gibi. Hayatımı değiştirip bu sefil yaratıklarla aynı yerde olmak istemediğimi biliyordum. Hepsi o kadar kendinden emin bir şekilde dersi dinliyorlardı ki. Aslında onlarda biliyordu bu dersin bir işe yaramayacağını ama yine de sistem onları kendi içine çoktan çekmişti. Başta aileleri ısrar etmişti belki de bilemiyorum. Asıl düşündüğüm süreçten çok sonuç. Bir çoğu ya kitap okuyamayacak kadar meşgul ya da bunu önemsemeyecek kadar aptallardı. Neden mi bu kadar sertim? Bir kaç gün önce gittiğim konferanstan olsa gerek ya da onlar gibi sisteme dahil olamadığımdan. Dedim ya bilemiyorum diye. Bir şeylerin değişmesi gerekiyor bunu kanımda bile hissedebiliyorum. Bu resimde bir şeyler çok yanlış galiba bana anlatılan ya da televizyonlarda özellikle de Hollywood ta anlatılan insan tanımına uymadıkları için. Evet bir amfideyim olabileceğim en kötü yer sanırım. Bu benim de sisteme dahil olduğumu gösterir mi sizce? O yüzden mi bu kadar acı çekerek yaşıyorum yoksa? Bende tanrı kompleksi var büyük ihtimalle her şeyi kontrol edebileceğimi hissediyorum."
Yaradılış Günlükleri böyle başlamıştı fakat sadece bir kaç kişi biliyordu bu günlüğün aslında kime ait olduğunu tüm dünyadan saklanmıştı. Bu mesaj yüz yıllar öncesine aitti. Yaklaşık yüz bin yıllıktı. Aslında yok olması gereken bu günlük stratosferde sıkışıp kalan bir radyo frekansıydı. Bu neden mi açıklanmadı. Çünkü su anki yaşamımızın temelleri yazıyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FOUR HORSEMEN
Science FictionSizce gerçek nedir? Gerçeği nasıl tanımlarsınız? Eğer hissedip koklayıp, tadıp, görebildiğimiz şeylerden söz ediyorsak, "Gerçek" beyne iletilen elektrik sinyallerinin yorumlanmasından başka bir şey değil demektir. Yaşamımızın tamamının yalan olduğun...
