1 yıl sonra .
Artık bacaklarımı çalıştıramıyodum. Tekerlekli sandalyeye mahkumdum. Ne oldu nasıl oldu hiç bir şey hatırlayamıyodum. Sandalyeni haraket etdirib mutfağa doğru irelledim. Ayşe hanım yemek yapıyodu. Onu kendi haline bırakıp odama gitdim. Çalışma masamın önüne gelip siyah leptopumu açdım. En çok kullandığım sosyel sitelerden birine girdim. Bacaklarımı hiss etmediğim günden kendimi sosyal medyaya vermişdim. Sosyel medyada hiç kimseye söylemiyodum bacaklarımı çalışdıramadığımı. Bir çok arkadaş edinip hayali kanka yapmışdım kendime. Hayatı orda bulmuşdum ben. Hesabıma girip arkadaş isteklerine bakındım . Melisa bacaksız diye bir soy isim görünce istmesizce kahkaha atdım . O kadar uzun zaman olmuş ki gülmyeli . Garipseyip susdum . Hesabın üzerine tıkladım . Tatlı bir kızdı . Siyah saçlı ve yeşil gözlüydüm ve uyumluydu, sarı saçla mavi gözün uyumu gibi . Hesapda resimelri aşağıya indiriyodum çok resmi yokdu ve aradan 2 ay falan geçdikden sonra resim paylaşıyodu . En son resme geldiğimde şok içindi gözlerimi büyütdüm . Bu bendim . Melsia denilen kızla . Çimenlerde oturmuş kahkahalar içinde eyleniyoduk . Gözlerimi kırpışdırıp daha dikkatle baktım. Evet evet bu bendim. Resimin etiketlendiğini görüp etikete tıkladım . Bu erkek hesabıydı ve ismi toprakdı . Resmi indiricekken başlık gözüme çarptı . " siyah ve beyaz ne kadar zıt olsada uyumlu ! Yemişim sizin uyumunuzu . Siyah her zaman beyazın sonu oluyor "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gökden inmiş melek
RandomVe tam bu an kadın keskin bir korna sesiyle önüne döndü. Çok büyük bir hızla kadına doğru gelen bir motosikleti bu . Artık kaçış mümkün değildi . Bir çığlık firar etdi kadının ağzından . Gördüğü son şey deri bir eldiven , kask altında bir yüz ve...
