Baby&I ลุ้นรัก เสี่ยงหัวใจ นายขี้อาย

ความแตก

ตอนนี้ฉันกำลังโมโหหิว !! แล้วตอนนี้ฉันกำลังฝ่าฝูงชนเข้าไป.แสบแก้วหูชะมัด แถมลำคาญเสียงยัยชะนีพวกนี้จริงๆ

"อร๊ายยยย!! แกดูพี่หลุยส์สิ ยิ้มได้บาดใจมาก เอาใจปีโป้ไปเลยคร๊ >_<" ชะนีตัวที่ 1

ฉันว่าเขาคงจะเอาใจแกไปหรอก ถ้าเป็นฉันจะเหยียบให้จมดิ่งพระสุธา

"ไม่หรอกกกพี่ธีย์ของฉันต่างหาก แฟนฉันนนในอนาคตต *-* !"ชะนีตัวที่ 2

เขาไปเป็นแฟนแกตอนไหนฟระ !!

"ไม่ๆต้องพี่พาสฉันเริ่ดกว่า ขนาดกินข้าวยังหล่อ !! ผัวฉันนน ที่รักขาาาา จุ้บๆ >0<" ชะนีตัวที่3

เขาให้แกมาเรียนไม่ใช่มาหาผัว เขาคงจะเอาชะนีไปทำเมียหรอก =_=

แล้วเสียงต่างๆอีกมากมาย ฉันเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ!!!

ชาติที่แล้วแม่ให้กินลำโพงแทนข้าวรึไง เสียงถึงได้ดังดังลั่นขนาดนี้ ฉันว่าอีกไม่นานกระจกคงต้องร้าว ตึกโรงอาหารคงจะถล่มแน่นอน (เวอร์)

ฉันยังคงแหวกไทยมุงต่อไป คนจะเยอะอะไรจขนาดนี ผู้หญิงทั้งโรงเรียนเลยปะวะ !! ให้ตายสิอาหารกลางวัน ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กน้ำใส ของฉัน กับนมสดปั่น ของฉันหกกระเซ็นไปทีละหยดสองหยก แล้วอีกไม่นาน คงหายไปครึ่งแก้วแน่ๆ∪ˍ∪

อ๊ะ จะถึงแล้ว ในที่สุดก็จะได้เห็นหน้าพวกที่แย่งโต๊ะกินข้าวมื้อกลางวันของฉันสักที !!
แต่ฉันก้อึ้งนิดหน่อย ไม่มีเวลามาดูหนาคร่าตามาก เพราะหิวข้าววว
นายคนริมซ้าย ผิวขาว หน้าเรียวล้อมลอบด้วยผมสีน้ำตาลแก่ ดวงตาสีน้ำตาลเป็นประกาย ตัวสูง แต่งตังได้แบบผิดทุกตะรางนิ้ว เสื้อหลุดหลุ่ยเผยแผงอกขาวๆ เพลบอยแน่นอน นายคนริมขวา ผิวคล้ำนิสสสส(นิดจริงๆ) หน้าเรียว ตาสีดำประกาย ผมสีดำขลับ แต่งตัวถูกระเบียบ เดาความคิดไม่ออก ส่วนนายคนกลาง หน้าเรียว ดวงตาเรียวสีอำพัน จมูกโด่งสวย ปากกระจับสีชมพู ล้อมรอบด้วยผมสีคาราเมล ตัวสูง ผิวขาวอมชมพู
นั่งกินข้าวอย่างเฉยๆ ประมาณว่าชะนีไทยมุงที่ลุมล้อมเขาเหมือน แมลงวันตอมขี้ ไม่มีตัวตนบนโลกใบนี้ =_____= แต่มันไม่ใช่เวลา มาสาธยายมาก(ขนาดไม่มากนะเนี่ย) ฉันต้องเอาโต๊ะคืน !!