NO BOUNDARIES (on going story)

36. Desperate Aliya Izabelle

Normal na umaga ang bumungad kay Ara, katulad ng dati pag-kagising ay maliligo mag-aayos at baba na para sabayan ang kanyang magulang mag-almusal, naiba lang ngayon dahil hatid sundo na siya ni Marko mula bumalik siya sa bahay nila.

Samantala..

SI Belle naman ay gumising ng napa-kasaya maaga siya nagising ngunit hindi para mag-asikaso sa pag-pasok, kundi ay para mag-handa sa dinner nila kasama ang mga Alvaro.

Marko's POV

Since umalis dito si Ara sa unit ko lagi na ko ng se-set ng alarm, ewan ko ba nahawa na ko sakanya nalagi nag-seset ng alarm kahit maaga naman ako nagigising, isa na rin siguro sa dahilan ang pag-sundo ko sakanya.

Bumaba na ko at naabutan ko si Manang na nag-luluto ng almusal, araw nga pala ng pag-lilinis niya dito.

Oh Marko, hindi ka ata ng jogging ngayon hijo?- napuna pa yun ni Manang..

Lumapit muna ako sakanya at nagtimpla ako ng hot choco, isa pa yan sa namana ko kay Ara, mas healthy daw kasi compared sa kape.

Hmm.. matagal na po ako hindi nag-ja-jogging. maaga po kasi ako umaalis para sunduin si Ara- Paliwanag ko kay manang, at kahit nakatagilid siya alam kong nakangiti siya.

Haaay.. ang laki na talaga ng pinag-bago mo hijo, hindi ka naman ganyan noon kay belya- Pft! si manang talaga! hanggang ngayin hindi pa rin kaya banggitin ang belle, kaya lagi siya noon sinusungitan ni Belle.

I know I've change a lot, naisip ko kasi noon siguro kulang pa yung pinakita ko kay Belle kaya niya ko iniwan, pero hindi ako nanghihinayang sa relasyon namin, dahil ngayon mas masaya ako kasama si Ara, she accept the whole and real me and no matter what she's always beside me, she always shows me assurance that she'll never leave me.

----------------------

6:30 palang ay umalis na si Marko sa unit niya, as usual naka nursing uniform siya pero kahit mindan hindi pumalya ang appeal niya dahil lahat ng nadadaanan niya ay napapalingon.

Pagkabusina niya sa harapan ng ng gate ng mga Buenaventura ay lumabas na din si Ara kaagad, nakangiti ito habang papalapit sa kotse ng nobyo, mabilis namang baba ang binata para salubungin ang kasintahan at pagbuksan ito ng pinto.

Good morning boo..- bati ni Marko kay ara at humalik sa pisngi nito.

Morning din- nakangiting sagot ni Ara at sumakay na sa sasakyan.

Ah.. boo, baka hindi kita mahatid mamaya pauwi, kailangan ko kasi umuwi ng maaga may dinner daw kami kasama ang familiy friend- Gustoan niya ihatid pauwi ang nobya ay kailangan talga niya umuwi ng maaga.

Ok lang boo, araw-araw mo nman ako hatid sundo, ano ba naman yung isang beses na wag muna diba tiyaka, importante naman yang lakad mo- Nakangiting sagot ni Ara.

Nang dumating sila campus ay marami ng estudyante nag-text din si Nika na nasa room na siya kaya naman umakyat na agad si Ara si Marko naman ay pumunta muna sa basketball court.

Tahimik na lumipas ang araw para kay Ara ganoon na din kay Marko dahil wala si Belle.

Hindi ka pa ba uuwi? baka malate ka sa dinner niyo?- Nagaalalang tanong ni Ara.

Hihintayin kong sunduin ka ng driver- Seryosong saad ni Marko habang nasa lobby ng campus.

Hay nako boo, wag na ok? kasama ko naman si Nika, sige na umuwi ka na- Nakangiting sabi no Ara.

Napakamot nlang ng ulo si Marko sa kalambingan ng nobya.

Ok sige, basta text me when you're home ok?- Paninigurado ni Marko.

Tumango naman si Ara at ngumiti, hinalikan naman siya ni Marko sa noo, bago tuluyang nag-lakad palabas.

Sweet sweet ni Marko ha!- pang-aasar ni Nika.

Ha.ha.. eh kung bino-boyfriend mo na si Francis hindi ka sana naiinggit!!- pang-aasar ni Ara at ngumiti pa ng pag-katamis tamis.

Hay nako! ewan!- Pagtataray ni Nika at napatawa nalang si Ara sa matalik na kaibigan.

Tara na, nagtext na si Manong, nasa labas na siya,iikot lang daw para dito sa pinto tayo sunduin.-Pag-aaya ni Ara, ngayon nalang ulit niya makakasabay umuwi si Nika, mula kasi ng hatid sundo na siya ni Marko ayaw sumabay ni Nila dahil nahihiya siya.

Habang nasa daan pauwi hindi mapigilan ni Ara ang isipin kung sino kaya ang ka-dinner nila Marko, kung may anak din ba utong dalaga, kung kgaya din ba ito ng naging set up nila, naiisip din niya paano kung mag-kagisto dito si Marko? Napailing nalang siya sa mga naiisip, imposibleng lokohin siya ng nobyo at ipag-palit.

Ui bhest! tulaley ka baba nako!! andito na tayo samen! pasok ka muna- sita at pagpapa-alam na rin ni Nika.

Tipid na ngumiti si Ara sa bestfriend.

Next time nalang bhest gagawa ako ng assignment- Nakangiting sagot ni Ara.

Ok sige.. ingat ha.. Manong ingatan mo si Ara.. bbye..!!- Nakangiting paalam ni Nika at nakipag beso kay Ara.

Nakinig nalang ng music si Ara para hindi masyado maisip ang dinner na pupuntahan ni Marko.

Ara's POV

Nakakapagod at nakaka pranibg ang araw na toh! hindi ko naman dapat iniisip na magkakagusto si Marko sa iba.

Oh anak magbihis ka na aalis tayo- Nilingon ko Mommy na naka dress na at di daddy naman na balack suit.

Ang formal naman!

Mom.. san tayo pupunta?- Tanong ko sakanya at lumapit ako.

We will make things clear to Jake-Kumabog bigla dib-dib ko after ng pag-punta ko sa Leyte at nalaman na may sad history sila ni Marko di pa kami nag-uusap at nag-kikita.

Bakit po biglaan?- Takang tanong ko.

Tumawag siya kanina asking us to have a dinner with him and Francis, gusto daw niya malaman ang desisyon natin sa proposal niya- mahabang sagot pero seryoso si daddy.

Ewan ko parang ayaw ko sumama hindi pa ako handa harapin siya kaibigan ko siya, alam ko masakiy ang mga pinag-daanan niya pero hindi yun dahilan pata hiwalayan ko si Marko at siya piliin ko at pakisamahan.

Sige na anak, this is for the better, afyer this night wala na kayo magiginh problema ni Marko.-Wala na ko nagaw kundi ang tumango at lumakad papunta sa hagdan.

Tama sila mommy at daddy dapat na namin harapin si Jake, malaki ang naitulong niya sa company namin, pero happiness ko ang nakasalalay dito kaya lalakasan ko ang loob ko.

Nag-shower muna ako bago mag-bihis at mag-make-up. Naka blue dress ako na above the knee, simple lang hindi ko naman dapat pag-handaan ang dinner na toh!..

Ara, let's go.- Tawag ni mommy mula sa labas kaya naman binilisan ko na ang kilos.

Pag-baba ko naka-upo sa living room sila mommy, daddy, at Allysson.

Nginitian ko lang siya, naalala ko nanaman yung sinabi dati ni Eunice.. hindi tuloy ako comportable na kasama ngayong ang half-sister ko.

Mommy, saan tayo mag-didinner?- Tanong ko kay mommy.

Sa Dragon Gate- maikling sagot ni Mommy.

Dragon Gate....

=======°°°°°°°=======

Everyone thank you for continues reads.. pasensya na at ang bagal ko mag-update ha.. busy lang talaga.. hope you understand..

Thank You..!!!