Chapter 2- Ityapwera Lang naman ako

7 1 0
                                    

pag kayari naming manood ng sine

umuwi na kami agad.

so? you're home.
bungad agad sakn ni mom

yes.

aakyat na sana ako ng magsalita sya.

Hindi pa ako tapos sa pakikipag usap sayo kaya wag kang bastos alexandra Hindi ganyan ang pagpapalaki ko sayo.
sabi nya sakn.

bakit? pinalaki nya ba ako tulad ng pagpapalaki nya sa kapatid ko?
hindi naman diba?

bakit? andyan ba kayo nung mga panahon na kailangan ko ng magulang?
hindi ko na napigil

abat! sumasagot kana! Sabi na nga ba B.I sayo yang mga barkada mo eh

wag mong idamay ang mga kaibigan ko dito. wala silang kinalaman dito.
tsaka wala naman kayong pake sakin diba? lagi nalang si SHELEY diba?!
yes kapatid ko si sheley

wala kang modo ! *pak!*
ang sakit.

kaya hindi ko na namalayan na umiiyak ako.

ako pa?! ako pa walang modo?! bakit ma?! ha?! ung mga panahon na kailangan ko kayo asan kayo?! andyan lagi kayo sa tabi ni sheley! sya lagi ung inaalagaan nyo lag may sakit! sya ung lagi nyong binibilhan ng mamahaling gamit! sya lagi!
*pak!*
ang sakit na talaga.

sige pa ma! sampalin nyo pa ako ! sige! wala naman akong kwenta para senyo diba?!
im not worthy to be your daughter! because i never been a daughter to you !
isang nanamang malutong na samlal ang na tanggap ko..

im sorry anak hindi ko sinasadya. patawarin moko.
sorry?
no.

ma alam mo ba? naalala ko nung bata ako lahat ng gusto ko nasusunod lagi tayong masaya.pero nung dumating sya wala na akong kwenta senyo.
iniisip ko sana hindi nya na ako naging anak.sana nga iba nalang magulang ko. sana,.. *sobs*nga
aakma syang yakapin ako pero umuwas ako.

Because Of YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon