box of letters

hanggang ngayon hindi ko pa rin maalis alalis ang habit ko na 'to...

nasa senior years na ako, pero pautloy pa rin akong umaasa na may magmamahal sa akin...

tuwing umaga, lagi akong nagsusulat ng isang liham...

liham na hindi ko alam kung kanino ko hinahandog...

inaamin ko, wala pa rin akong love life ngayon...

sa bawat kumpas ng aking panulat, buong puso kong nailalahad sa liham ang lahat ng aking nararamdaman...

walang kasiguruhang maiintindihan niya ang nilalaman ng bawat isa...

*tok*tok*tok

"hmm? sino yan?" tanong ko sa kumakatok

"your mom, bumaba ka na para magbreakfast... may pasok ka pa db?" ah si mama pala...

"yes ma, i'm coming" agad na sagot ko...

pagkababa ko sa kainan, umupo agad ako at maganang kumain ng agahan...

"mukhang good mood ka ngayon?" tanong sa akin ni papa

"hmm? lagi naman po akong good mood pa.. tsaka one week nalang graduation ko na" sabi ko

you read it right... gagraduate na ako next week...

gagraduate na ako't lahat hindi ko pa rin alam kung anong love life meron ako..

how ironic? halos lahat ng girl friends ko meron ng love life at talagang masasabi kong masaya na sila...

at ako, eto forever alone... no one ask me out...

maliban nalang kay ethan..

ethan is my guy bestfriend...

we met when we were in our freshmen year...

hindi ko nga alam kung paano kami naging magkaibigan nun eh...

magkaibang magkaiba ang mga personalities namin...

we always argue on something... 

at bihirang bihira kaming nagkakasundo...

akalain mo yun, nasurvive ko ang freshmen year ko, dahil pagtatalo namin.

honestly, namimiss ko rin yung pagtatalo namin... 

pag nagtatalo kasi kami.. nagkakaroon ng sense ang usapan namin..

i remember one time, pinagtanggol niya ako sa isang group of bully sa school nung second year kami... 

they keep on bullying me na humantong sa physikalan...

i don't know kung ano ba talagang atraso ko sa kanila...

lunch break namin yun, nacorner ako ng isang bully together with his friend. 

yes, ang nang bubully sa akin ay isang lalaki...

sa kabilang section ata...

anyway, that guy keep on pushing me sa wall... kung ano anong pinagsasabi sa akin na hindi ko maintindihan, dahil sa pag-iyak ko at hindi pa nakuntento, gusto pa akong halikan...

buti nalang dumating si ethan...

he punched that bully so hard na halos hindi na makatayo sa lakas ng suntok niya.

"don't ever touch althea again, robert. kung hindi mo sya lalayuan ipapakick out kita dito sa school namin kasama ng mga kaibigan mo." nanlilisik sa galit ang mga mata ni ethan kay robert.