Chapter 2

8.2K 125 18
                                    

CHAPTER 2

Nagising ako dahil sa sobrang sakit ng ulo ko. I felt my skull is breaking into two. I can’t open my eyes because of the pain striking my head. Para bang sa pagpikit ko ng mariin, eh mababawasan ang sakit na nararamdaman ko sa ulo ko. It’s as if I’m trying to control the pain.

Ugh, fuck. Ba’t ba gan’to kasakit ‘tong ulo ko? Wala naman akong matandaan na uminom ako ng sandamukal na beer kagabi at ngayo’y may hangover ako…

Saglit akong nag-isip kung anong katarantaduhan ang ginawa ko kagabi when a memory suddenly hit my unconscious brain.

Shit.

“DJ, I’m sorry. I’m so sorry…”

Ang nakapikit kong mata ay napamulat ng de oras dahil sa naalala ko at boses na narinig ko. I’m currently breathing hard kasi hinahabol ng paghinga ko ang bilis ng tibok ng puso ko. And now that my eyes are open, all I can see is black—as in color black LANG. Puro kulay itim lang ang nakikita ko and I very well know that I’m in the middle of nowhere, again.

“Oh, c’mon!” I groaned, naiinis ako sa puchang panaginip na ‘to, “Sabi ko na nga ba, eh…” napailing na lang ako. Hindi sa hindi ako sanay sa ganitong klase ng panaginip pero last time I check, last year yung huling nanaginip ako ng gan’to. Matagal na akong hindi nanaginip ng ganito, e. And now after a few months of sleeping in peace, this fuckin’ dream hunts me again. Bullshit.

Yeah, nasa PANAGINIP ho ako, mga brader. Ang punyetang, gago, tarantadong, PAASANG panaginip. Nyeta! ‘Di na nga ata panaginip ‘to, e. Bangungot na ata. Langya. Ba’t dinapuan na naman ako nito ngayon? Ugh. I just shrugged my shoulders.

Wala naman akong magagawa rito kun’di kausapin ang sarili ko so kahit magmukha akong gago’t tanga, eh kinausap ko pa rin ang sarili ko. At least, ‘di ako mabobored, or… mabobored rin ako? Pft. Anak ng gago talaga, oh.

“Peste. Kelan ako magigising? Tsk. Sabagay, ‘di ko pa naman siya nakikita. I’m sure, ‘di pa ako magigising sa kahibangan na—OUCH, fuck!” napamura ako ng de oras kasabay ng paghawak ko sa ulo ko. Tangina kasi, bigla na lang sumakit ang ulo ko, e. Ngayon ko lang din napansin na nilibanan pala ako ng sakit kanina dahil nagta-tantrums ako tapos ngayon, nag-strike back ang puta? Buset.

Ininda ko lang ng ininda ang sakit ng ulo ko ng bigla akong nasilaw sa isang kakarampot na liwanag sa harapan ko. Puta? Biglang may nagpailaw ng flashlight? Naipikit ko tuloy yung mata ko kasi nakakasilaw nga, e. Wag tanga, okay? Medyo malayo pa naman yung ilaw na yun kaso nakakasilaw talaga. Super bright e, mga brad. I-try niyo titigan? Masunog eyeballs niyo, ‘ge.

“DJ…”

DUG-DUG-DUG-DUG, ‘yan ang takbo ng puso ko ngayon. Eto na… eto na yung sinasabi ko sa inyo. Magigising na ako, fuck. Ngayong nandito na siya, magigising na ako. And it will leave my heart damned broken, again. Dahil sa panaginip na ‘to, magugulo na naman ang sistema ni John… magugulo na naman uli ang sistema ko.

Room MateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon