het was donker. ik liep in mijn eentje door Londen. wat lantaarnpalen flikkerde en hier en daar was wat geritsel van de blaadjes. ik dacht na wat er was gebeurd tussen zayn en mij. hij had het niet leuk gevonden toen ik het met hem uitmaakte. zijn ogen stonden woedend en hij schreeuwde tegen mij dat ik hier spijt van zou krijgen. ik keek om mij heen. een naar gevoel bekroop mij. wat zou hij er mee bedoelen? mijn looppassen werden versnelt. steeds had ik het gevoel dat ik niet alleen was. achter mij hoorde ik voetstappen. ik keek achter mij maar er was niemand te bekennen. het komt vast door de angst. ik verbeeld dit mij gewoon dacht ik om mezelf te kalmeren. ik liep de straat uit en was bijna thuis. plotseling hoorde ik mijn telefoon afgaan. er stond een onbekend nummer op mijn scherm. ik drukte het nummer weg en liep weer verder. nog maar een paar straten te gaan dacht ik. ik liep de volgende straat in. ik werd weer gebeld. ik zag dat het weer hetzelfde nummer was. ik werd nieuwsgierig dus ik nam op. "hallo met Tessa." ik hoorde gekraak maar voor de rest hoorde ik niemand. "hallo is er iemand?" het bleef stil. op dat moment werd er opgehangen. hhm vreemd dacht ik. ik begon nu nog sneller te lopen. ik hoorde weer een paar voetstappen achter me. "hallo Tessa" hoorde ik een mannelijke stem zeggen. zonder om te kijken begon ik nu hard te rennen. ik voelde mijn hart steeds sneller kloppen. de voetstappen bleven me achtervolgen. ik begon nog harder te rennen maar hoe hard ik ook bleef rennen de voetstappen bleven me achtervolgen. ik voelde mijn benen vermoeid worden. ik kon het niet opgeven ik moest blijven rennen. uiteindelijk zag ik de voordeur van mijn huis. snel rende ik het pad op. een adrenaline kick schoot door mijn lichaam heen. ik probeerde de sleutel in het slot te steken maar ik trilde zo hevig dat ik hem er niet in kreeg. nog nooit had ik me zo wanhopig gevoeld. terwijl ik de sleutel in het slot probeerde te krijgen hoorde ik de voetstappen steeds dichter en dichter bij komen. eindelijk lukte het me om de sleutel in het slot te krijgen maar net op het moment dat ik de sleutel om wou draaien hoorde ik dezelfde stem zeggen "blijf staan! " even werd het draaierig om me heen. een misselijk gevoel kroop omhoog. langzaam draaide ik me om. een zwart gedaante stond vlak voor mijn neus.
