İnsan Büyüyerek Öğrenir Herşeyi

Yeni Başlangıclara Merhaba

Merhaba yeni hayatim diye gune baslar bazen her insan. Cunku cani yanmistir bir kere... Surekli bir dusunce gecer aklindan istemeden "Acaba öldugumde hersey gecer mi?" Diye... Aslinda sunun farkina varmak lazim bu intiharin dusuncesi de intihara kalkismak bile acizlikten ibarettir...
Ardindan gozlerini "Yarin farkli bir gune merhabe demek icin kapatirdin". Ardindan kalkarsin gunesin ilk isiklariyla elini yuzunu yikarsin aynaya bakarak "Merhaba yeni hayat ben geldim" diyerek gulumsersin yansimana. Bir kahve yaparsin kendine biraz kahvalti yaparsin muzik acarsin oyle slov falan degil en hareketli muziklerle oynamaya baslarsin... Cunku artik kimse umrunda degildir ve sen varsin mutlulugun var elinde. Bencil olmazsin bencillik yakismaz cunku kimseye... Ama sencilde olmamayi ogreniceksin gun gectikce.. Cunku sencil oldugundaysa insanlarin bir yerlerinin kalktigini fark edeceksin.
Ardindan inanmadigin umudu kaybettigin "Dost" kelimesini ogreticek bir dost bulucaksin. O sana tekrar kanitlicak gercek dostlugun ne demek oldugunu. Mesela ornek vermek istiyorum ben kaybetmistim dostluga olan inancimi taki, kizil sacli tatlimi tatli deli dolu insanla tanisana kadar. Cunku o kotu olmami degil hep iyi olmam icin ugrasiyor bende tabiki ayni sekilde... Ama su var baslarda ikimizde birbirimizi sevmiyorduk :) Yan odamdaydi simdi ayni evi paylasiyoruz iyi ki paylasiyoruz ikimiz birbirimizin ailesi, dostu, kardesi, sirdasi olduk.. Allah herkese nasip eder insallah boyle dostluklari...
Sunu asla unutmayin ki insan umudunu ve inancini kaybettiginde öldü demektir... Insani ayakta tutan dunyanin kendisiyle dalga gecmesini engelleyerek herseye herkese inat GULUMSEMEYI unutmamalidir...