Suicide (Short Story)

Suicide 4: New haircut, New life?

>>>New haircut, New life?<<<

-----------------------------------

Someone's Point of View

"sir, alam na po namin kung san sya nakatira but still hindi namin alam kung nauwi pa sya don. Ang sabi kase samin ay pinalayas na daw sya dun tinanong namin kung san lumipat pero hindi daw alam" sabi ng investigator

"ang gusto ko sya ang hanapin nyo SYA! hindi yung tinitirahan nya!" naiinis na ako hindi na ako makapaghintay kelangan ko sya makita!

"kuya! why are you sumisigaw? ang sakit sa ears you know" reklamo ng maldita slash conyo kong kapatid

"argh dont sagot my question na nga! but kuya after ten years you are not move on pa din? tsk same kayo ni mommy..like mother like son" then she rolled her eyes

"tsk I need to find her, for mom, for us and for her.. "

"For pete's sake kuya! ten years before na! your naasa padin that you gonna find her..tsk by the way i dont care just take it easy and calm. your disturbing kase our overnight with my friends" sabi nya then walk out

"excuse sir pero may good news po tayo" then parang may kinuha sya sa bulsa nya

May binigay sya na wallet.

"Nakita ko yan sa room ng anak ko, sabi nya bigay daw yan ng babae sakanila nung naglayas sila"

"so?" walang gana kong tanong

"well she look like your sister so i think she is the one we are looking for" sabi nya. Naganahan naman ako sa narinig ko.

Binuksan ko yung wallet, walang laman na pera pero may picture..

Yung babaeng matagal ko ng hinahanap...

Jiome's POV

Wala na sya.. wala na talaga sya.. Hindi ako makapaniwala, hindi ko pa sya nakikilala ng lubusan tapos iniwan na nya agad ako.

:'(((

"okay lets call for Jiome for his message" sabi ng preist

(a/n guys imbento ko lang ang mga pinagsasabi jan ha peace tayo!)

Then i stood up and walk in front. I faced them lahat sila naiiyak. Actually onti lang kaming nandito sa huling hantungan nya hindi ko nga alam kung totoong luha ang nalabas sa mata ng mga tao dito o kadramahan lang para masabing nakikiramay lang pero i dont need to think with that..

"well i know each of you didnt recognize me syempre were new friends palang kase kami. pero kahit na new friends palang kami ang gaan ng loob ko sakanya. sa kanya ko nasasabi ang mga problema ko. isa sya sa mga pinagkakatiwalaan kong babae. I know na kahit 2-3 days palang kami nagkasama ay marami na kaming naiwan na magandang memories sa isa't isa.And i know na hahanap hanapin ko yung time nayun. Kahit marami syang problema she still smile . Yung mga kwentuhan namin. Yung luto nya. Yung pangaasar ko sakanya, yung kalokahan nya lahat yun naranasan ko kasama sya. Napakabait nya. Again miss Ocampo thank you for everything and condolence for all of people here na nalungkot sa nangyari sakanya" i know this sounds gay pero naiiyak ako.

Syet lang hindi ko mapigilan lalo na at ngayong naaalala ko ang mga bonding time namin at yung mga time na seryoso kaming naguusap sa isat isa.

Hindi ko inimagine na ganto nalang matatapos ang lahat ang sakit sobra.

At alam ko na mas nasasaktan ng sobra.....si Eight

Eight's POV

Grabe lang ang sakit ng nararamdaman ko ngayon. Ang makita silang naiyak ay nagpapaiyak lang sakin. Hindi ko naisip na aabot sa ganito. Kung kelan naging okay na tsaka may mawawala. Kung kelan naging masaya at nafeel ko na may kakampi ako at may halaga ako sa mundo..