u deserve someone better

who deserve

CHAPTER FOUR~

sinundo ako ni drei sa bahay para sabay kami pumasok sa school. actualy palagi nya ako sinusundo sa bahay para sabay na kami palaging pumasok.kasama ang kapatid niya na kaklase ko si andrea, sungalang pgkadating sa school maghihiwalay din kami at ang kapatid niya na lang ang kasama ko ,mag kaiba kasi yung kursong kinuha namin ni drei.pero pag dating nang tanghali.an pinupuntahan niya kami sa kwarto namin para sabay kaming tatlo kumain. minsan kami ni andrea ang pumupunta sa kwarto nya. mas masaya sana kung kasama din namin si venice kaso mag kaiba kami ng skwelahan. pero ok lang nagkikita naman kami every weekend o di kaya walang pasok. na miss ko na si venice ilang linggo na kasi siyang hindi nagpaparamdam samin,pagkatapus nang gabing sinundo sya namin sa bar nung nagpakalasing sya. parang lumalayo na siya samin. na miss ko siya sa isiping iyon.

"ok ka lang ba hon?"si drei nahalata siguro nito na ang tahimik ko.nakasakay ako ngayon sa kotse niya.siya ang nag drive. si andrea naman busy sa pagkikinig ng music sa earphone niya.

"wala hon,si venice kasi hindi na nagpaparamdam satin eh. ano kaya ang nangyari dun?kumusta na kaya siya?kahit sa txt hindi siya nagrereply sakin." parang batang sumbong ko sa kanya.

"baka busy lang talaga siya hon"

"kahit ganu pa yun ka busy hon nag ka karoon talaga yun ng time satin,naninibago kasi ako ngayon sa kanya eh "

"tsk.puntahan natin siya mamaya sa school niya.ok?wag ka nang mag-isip ng kung anu-ano diyan"sabi nito. at bumaba na ito para pagbuksan kami. nasa school na kasi kami ngayon.pumasok na kaming pareho sa room namin.

iniisip niyo kung bakit mgkaparehang 2nd yr.college si drei at andrea?dahil twins sila.hehe.di ko pa pala naikwento nu?pasensya po. nagkakilala kami ni drei nung gumawa kami nang proj. namin dun mismo sa bahay nila.at pagkatapus nun pag may assignment kami ni andrea dun kami sa bahay nila gumagawa minsan sa bahay. kaya palagi kung nakikita si andrei.palagi nya akung iniinis pag nandun ako. hanggang sa nalaman ko na sya pala ang kinikwento sakin ni venice na kaibigan nito na nag transfer sa skul.hanggang sa naging magkaibigan kaming tatlo.hanggang sa nagtapat sya sakin na mahal nya ako.hehe

"ok class dismiss"c ms.santos.

lumabas na kami ni andrea .para puntahan c andrei sa room nito. pagkadating namin sa room nito saktong palabas narin ito.

"ok.out niyo na hon?sis?"

"ou syempre bro,pupuntahan kaba namin dito kung wala pa"sabat ni andrea.

"malay ko baka na miss niyo lang ako kaya napasugod kayo dito."

"kapal!"sabay naming sabi ni andrea.

"pumunta kami dito para sunduin yung driver namin nu"sabat ulit ni andrea.

"driver?sinu?"c drei .halatang naguluhan ito sa sinabi ni andrea.

"ikaw syempre! tanung mupa".sabay na naman naming sagot ni andrea.

"ah ganun driver niyo na lang ako?ang mukhang 'to driver nyo lang?asa!"

pumasok na kami nang kotse si drei nag drive.

"oh see?sa lagay na yan di kpa ba namin driver?hahaha"

"oo na driver niyo na ako. "pagsuko nito. but before he start the engine hinalikan niya ako pero mabilis lang nu.anu kayo?hahaha..

patungo kami ngayon sa skwelahan ni venice .excited na ako makita siya .na miss ko kasi siya .

after 30 minutes nandun na kami sa skwelahan ni venice . nagpaiwan lng si andrea sa kotse .maghihintay na lng dw sya dun .kaya kami na lang ni drei pumasok .

hinanap namin room nya .at natagpu.an din namin pero wala si venice .kaya tinanong ko kaklasi nya .pero sabi nito 1week na daw itong hindi pumapasok sa school .na dismaya ako sa narinig ko .nilisan nalang namin nina drei ang school nila at na pag desisyonan naming sa bahay na lang nila siya namin puntahan .at pumunta nga kami pero nagpaiwan si andrea sa bahay nina drei .kaya kami na lang na dalawa ang pumunta dun .lakas ang loob ko pumunta dun sa bahay nila dahil alam ko wala doon sina tita at tito dahil nasa amerika sila ngayon . si venice lang ang naiwan dito dahil nag-aaral pa siya nang kolehiyo.

"ma'am mae mabuti po at nandito po kayo"natatarantang sbi ni aling cheng .dnt wori guys ganito lang talaga si aling cheng palaging ntataranta .

"bakit po?anu ba ang nangyari ky venice?"tanung ko .

"ilang araw na po siyang hindi kumakain ma'am at hindi lumalabas ng kwarto hindi narin po siya pumapasok sa skwelahan"

"mag handa ka po nang pagkain manang ako magdadala sa kanya sa loob"utos ko .

"ma'am nkahanda na po ako linagay ko nalang po ang pagkain nya sa lavas ng pinto niya .dahil alam ko naman po na hindi yun lalabas,hindi ko naman po masabihan c na ma'am lea at sir alex, bka mag-alala pa yun"

"talagang mg aalala yun manang,bakit hindi mu tinawagan?"singhal ko kay aling cheng dahil sa inis mamamatay na ang bestfriend ko dito hindi pa nito pinapaalam sa magulang nito '

"pero ma'am....."

"walang pero pero tawagan mu ngayon sina tita at tito sabihin mu sa kanila ang sitwasyon dito ni venice" agaw ko sasabihin nya.at pumanhik na papunta sa kwarto ni venice. anu ba ang nangyari sa kaibigan ko na yun but sya nagkakaganun..

nasa harap na ako ngayon ng kwarto niya.

"bhezt? c mae 'to?"sabi ko sa pagitan ng pinto .pero walang sumasagot.

"bhezt?may problema kaba?sabihin mu naman sakin oh,diba bestfriend tayo?" sabi ko ulit pero hindi parin siya sumasagot.

"bhezt?but kaba nagkakaganyan?wag mu nga sirain buhay mu!para lang sa walang kwentang lalaki! .i said in a loud voice.

"bhezt pati ba ako? hindi mu papansinin?".ako lang ang pumunta para kumausap kay venice c drei nandun sa ilalim tumutulong kay aling cheng mgluto .napanis na kasi ang inihanda nito na pagkain ky venice .

narinig ko na pumihit ang doorknob. siguro in-unlock nito ang pinto nya .kaya pinihit ko rin ang doorknob at pumasok. nakita ko si venice nakaupo sa kama nito at nka yuko hindi ito tumitingin sakin ,inikot ko paningin ko sa buong kwarto ang gulo,pati buhok nya magulo at namumugto ang mata at nangayayat na. nakaramdam ako nang awa sa bestfriend ko. hindi ko mapigilang mapaluha sa mga nakita ko .kasi hindi naman ganito c venice eh .saming dalawa siya ang mas malakas at palaban.

nilapitan ko siya. "bhezt?tumingin ka nga sakin.'' sabi ko sa kanya at hinawakan kamay nya.

"bakit bhezt?pangit ba ako?mahirap ba akung mahalin?"sabi nito pagkatingin nya sakin sunod-sunod ang mga luhang pumapatak sa mga mata nito.

"ou naman,bakit mu ba tinatanung yan! "

"matagal ko na siyang mahal mae, mahal ko sya! bakit! siya pa! mae! humahagulhol niyang sabi.

"bakit? mas nauna naman ako ah? mas mahal ko siya! bakit hndi nalang ako! anu ba ang wala sakin! na meron.......sya"

"bakit muba pinagsasabi yan bhezt. nagbreak ba kayo ni mike?wag mu sirain ang buhay mu sakanya bhezt marami pang lalaki sa mundo na much better pa sakanya"

"marami? hindi ko nakikita ang marami siya lang mae siya lang ang gusto ko siya yung mahal ko!sakin nalang siya mae!" umiiyak paring sabi nya .ewan ko nga kung but niya sinisira buhay nya dahil sa lalaking yun.niyakap ko sya.

"look. bhezt ,that kind of man doesn't deserve you. you deserve someone better"mahinahong wika ko sa kanya.kumawala siya sa pagkakayakap.

"No.iwan mu muna ako mae" .she answered in a cold voice .

"ok.ayosin mu ang sarili mu venice,dnt ruined your life" sabi ko at nilisan siya na masama ang loob ko. iba na talaga siya ngayon.

***ok lang ba chapter four ko guys?hehe .just comment down.

follow me and vote guys.!

#Godbless.