Forced Marriage

Chapter 11

Isang mahinang tugtog mula sa kwarto ang nagpagising skin kinaumagahan.

Masaya na sana ang gising ko kaya lang nung pagmulat ko eh bago sa akin ang kwarto.

It's really not a dream.

I found Alden on the other side of the bed reading his bible.

'Yong tugtog pala na naririnig ko eh sa cellphone nya nagmumula.

It's a Christian song.

"Good morning." He greeted me.

Sa tagal kong kilala si Tisoy eh I never saw this side of him.

"Morning." I greeted him back sabay bumaba ng kama at dumeretso sa banyo.

I brush my teeth saka naghilamos.

When I got out from the bathroom eh nalabasan ko si Tisoy na nakapikit ang mga mata na tila nagdadasal.

I can't help but to raise one of my eyebrows.

Really, it's kinda weird seeing him like this, so serious, religious and all. Im not used to it.

Parang di naman sya ganyan dati.

Well, ika nga.

People change.

Dahan-dahan na nga lang akong lumabas ng kwarto.

Pagbaba ko eh naamoy ko yong niluluto ni Ate Inday at sa halip na sa kusina dumeretso eh napagpasyahan kong magmasid masid sa labas ng kabahayan.

Sumalubong agad skin ang malamig na hangin pag labas ko.

Saka ko lang din napansin ang paligid na napapalibutan ng mga halaman.

It helps to relax my mind.

"Enjoying the view.?" Wika ni Alden na di ko napansing lumabas din pala ng bahay.

He's wearing a boxer pati sando. Litaw na litaw ang katisuyan nya.

"Nope. I was thinking how to end this fake marriage of ours." Sarcastic kong sagot.

"It's not fake." Ganti nya naman na namaywang.

I rolled my eyes.

"It's still a fake, we're not in a relationship or in love or something." I reminded him.

"Fine." Tinatamad nyang sabi at humikab.

"Kain na tayo." Yaya nya.

"Mauna ka na."

"Nope. Ate Inday will be curious kung bakit di ka sumabay. Remember, we need to act like a normal couple" Tila pang aasar nya naman sa aking paalala.

Bakit parang ang cool lang sa kanya tanggapin ang lahat?

Sa halip na kausapin sya eh inunahan ko na lang sya na pumasok sa loob.

Pag dating namin sa hapag eh may nakahanda ng pagkain para aming dalawa.

We eat quitely.

Ang hirap magpretend na asawa ko na tong kaharap ko.

Panaka nakang sumusulyap ako sa kanya habang sumusubo.

Tulad ko eh tila malalim din yong iniisip nya kaya't di nya ako napapansin.

"Anong oras pasok mo ngayon?" Biglang sabi nya na agad tumingin skin.

Too late para umiwas because he just caught me staring at him.

"What?" Takang tanong nya.

"Ah-- yan din sana itatanong ko. Naunahan mo lang ako." Alibi ko at agad nagbaba ng tingin.